www.polana.fora.pl

dobre postępowanie wynika ze zrozumienia praw jakimi rządzi się rzeczywistość. To wcale nie oznacza związku z dobrym postępowaniem - związku równorzędnego!

Samo postępowanie jako dobre - to tylko puste słowo.. nie ma sensu się go łapać...

Kolejność jest raczej taka, że po przez obserwację świata i tego jakimi prawami się rządzi; faktu konstruktywności życia; poczucia że wszechświat się nami opiekuje i uczy i nie ma powodu się sprzeciwiać temu wielkiemu oceanowi bo robi dla nas to co najlepsze (więc nie ma sensu płynąć pod prąd i tylko kłopoty i cierpienie dostawać w skutku)...

z czasem po prostu czuje się spokój... i przestaje działać po przez uwarunkowany umysł... kiedy przekraczamy złudzenia, otwiera się nam serce...a widząc co świat robi dla nas, z serca wynika nasze działanie...tam jest drogowskaz i wszelka informacja o dobrym postępowaniu... jest dostępna poza ułomnymi słowami...dlatego mówienie o dobrym postępowaniu w moim odczuciu jest totalną herezją... prawda jest w ciszy i obserwacji... to są subtelne rzeczy...

zamiast zajmować się głupotami jak "dobre postępowanie", lepiej zająć się takim życiem, w którym siebie nie oszukujemy, a nasze intencje są czyste i jasne - działanie bez wahania. Wtedy mamy przed sobą prawdziwe oblicze tego co robimy, na tej bazie po przez ciągłą obserwację i przytomność rozpoznajemy złudzenia umysłu: trucizny, powodujące cierpienie...

z czasem gdy opanujemy to dobrze rozpoczynamy poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? jaka jest moja natura?

kiedy rozpoznamy swoją naturę po przez to że ją czujemy, jednocześnie posiadając obycie w obserwacji świata i siebie, a nasze intencje są czyste, to serce samo nami kieruje...

nie twórz sobie systemu co jest dobre a co złe i oco chodzi - żaden ma się nijak do rzeczywistości ...

tępa orka na ugorze -ze mną. niby to wszystko jasne, ale nie wiem czy tego życia mi wsytarczy, żeby całą tę nową wiedzę usystematyzować, a przede wszystkim poznać i zrozumieć siebie.
Jedyny w tej chwili dla mnie punkt odniesienia to czyste intencje, choć wcale nie jestem pewna czy wszystkie będę w stanie rozpoznać i odpowiednio zakwalifikować, bo jednak nie wszystkiemu co robię przyświecają wyższe cele, czasem jest to wygoda i przyjemność, czy równa się z dobrymi czy złymi intencjami nie wiem.

z czasem nauczysz się lepiej rozpoznawać... poza tym twórz bezpieczne i skuteczne intencje...zamiast prosić o konkrety - sama widzisz że nie łatwo się da je rozpoznać, często to nie możliwe, a co gorsza nawet jak wydaje się że coś jest dobre może nam to zaszkodzić, bo nie znamy szerszego kontekstu. Proś o ogóły. Prosząc np oto by odnaleźć osoby, które sprawą że będziesz szczęśliwa i dużo Cię nauczą; nie możesz dostać nic złego...to taki wyższy cel...

niższe użytkowe traktujemy analogicznie..zamiast prosić o konkretne buty (które mogły by w swojej złośliwości rzeczy martwych być niewygodne gdybyś je ostatecznie dostała), lepiej poprosić oto by znaleźć te buty, które będą najlepsze i najwygodniejsze dla Ciebie, pod każdym względem. jak nastanie na nie czas kasa akurat - o dziwo - będzie. A buty? poczujesz które to są, tylko bądź uważna i obserwuj świat... i nie wątp w intencje jak ją wysyłasz...nigdy... w końcu się spełni, a zwątpienie to skasowanie intencji...

co do systematyzowania i odnalezienia siebie...po prostu obserwuj i wyczuwaj...urok życia polega na tym że systematyzowanie czasem jest użytkowe, ale na dłuższą metę można tylko pójść przez nie na dno jak się go człowiek kurczowo trzyma... czuj, bądź przytomna i obserwuj (a to jest postawa). Jest to czysta doskonałość, niezniszczalna i zawsze się sprawdza..

Dzięki Tęczowy. Przemyślę sobie wszystko, dziś jest taki dzień w którym chyba tylko mogę się poświęcić myśleniu

nie myśleć potrzebujesz ty...

czuć potrzebujesz ty....

czuć a w czuciu odkryć sens i prawdę...

hihi
[link widoczny dla zalogowanych]

Wiele razy słyszałam, że powinnam zawierzyć swojej intuicji ( pewnie chodziło o podszepty Opiekuna), a ja wciąż staram się wszystko zrozumieć, logicznie tłumaczyć bądź mieć logicznie wytłumaczone. Sama wiem, że za bardzo racjonalizuję, ale wydaje mi się, że żeby wiedzieć jak jest, najpierw muszę zrozumieć tak na logikę, a potem dopiero wiedząc co jest co, mogę oprzeć się na intuicji. Pewnie znowu głupoty piszę

Dusza przechowuje zapis wszystkich swoich doświadczeń od momentu stworzenia.Po prostu zapamiętuje wszystko czego dokonała,czego doznała od innych ,i wszystkie swoje decyzje które podejmowała w zaistniałych sytuacjach.
Dokonując jakiegoś wyboru,jako dusza wcielona, uzywamy wolnej woli i w ten sposób stwarzamy w sobie swój własny wzorzec działania,taki sposób postepowania w okreslonej sytuacji.Jeden z nas postąpi tak,a drugi zupełnie inaczej w identycznej sytuacji- to jest własnie ten "wzorzec działania", który sobie wbudowaliśmy w duszę poprzez szereg wcieleń.

I działajac wg. tych wzorców umacniamy je( popadając w rutynę).Wzorce te wpływaja na nasze decyzje,i mogą trwać przez ileś wcieleń nie zmieniając sie ,aż do chwili, gdy postanowimy zmienić wzorzec( w którymś wcieleniu) i zmienić sposób działania.
No bo jeżeli będziemy mieć w sobie wzorce tzw.pozytywne( mozna powiedzieć zgodne z planem Bożym),to takie wzorce beda dla nas siłą i oparciem w życiu.Natomiast te negatywne będzie trzeba zmienic- i to zakłada sobie dusza przed wcieleniem-zmianę takiego wzorca.
Bo wybierane przez nas wzorce( nie należa one do ciała fizycznego) przechodzą z jednego wcielenia na drugie,czyli obciażają duszę.
I za zycia fizycznego tego typu karmiczne mocne strony ,oraz nasze złe nawyki- słabosci- działaja w nas na wielu poziomach i wpływaja na nasze postawy w życiu, na nasze emocje, nawet na umiejętnosci i talenty( np coś nam przychodzi łatwo, mamy talent np. do spiewu,to często jest to wynikiem wysiłku w poprzednich wcieleniach).
No wiec te wszystkie nasze mocne strony i słabe strony pomagają nam okreslić cel duszy w danym wcieleniu.Mamy "zadane na dane wcielenie",co powinnismy rozwinąć w sobie ,by posunąć sie w drodze rozwoju.I zgodnie z tym co sobie uswiadamia dusza w danym wcieleniu-umysł stwarza w swiecie fizycznym warunki ,w których zostajemy zmuszeni do napotkania skutków karmicznych.No i zostajemy niejako zmuszeni do zmiany danego "złego" wzorca ,który dominował w naszych poprzednich wcieleniach...Mamy oczywiscie cały czas wolną wolę i mozemy te wzorce zmienić ,albo nie.
Jedno jest pewne-doświadczenia poprzednich wcieleń wpływają obecnie zarówno na nasz umysł, ciało jak i na zaistniałe warunki naszego życia.

Czasami mozemy w danym wcieleniu pozbyć sie skutków naszych wczesniejszych działan- doznając prawa łaski.No ale to juz osobny temat:)

Nie wiem Ago, czy Ci o to chodziło w Twoim zapytaniu Very Happy

I tak na koniec...tzw."dobre zachowanie" jest enigmatyczne.No bo "dobre" z punktu widzenia człowieka ,czy duszy?
To jest róznica Very Happy

Pozdrawiam:)

Odnoszę wrażenie, że te właściwe postawy - to te wyłącznie szlachetne- z ludzkiego punktu widzenia. Nie zwykłam żywić złych intencji, a nawet jeśli spontanicznie się wkurzę, to staram się te odczucia zniwelować, a czyjeś zachowanie usprawiedliwić, ale ulegam swoim słabościom i wydaje mi się, że to co udaje mi się poprawić, to jest nic w stosunku do tego, co powinnam zmienić. Może się pogubiłam, ale odnoszę wrażenie, że właściwa postawa to dodatkowo bardzo ascetyczna, bardzo akuratna, że powinno się robić tylko to co właściwe, a nie to co przyjemne. Ja nie wiem, ile będę potrzebowała czasu i wcieleń, by wykorzenić z siebie wszelkie lenistwo, wbić absolutną obowiązkowość, wywalić wybuchowość i spontaniczność, co gorsza taka idealność zdaje mi się być nudna.

Bardzo pięknie wyjaśniasz to wszystko Rigpa, omijając umiejętnie pułapki wyrażeń wziętych z matrixowych słowników...
Także i to, że i karmę można "rozpuścić" bez konieczności przeżycia autentycznych sytuacji "oko za oko".
Pokrywa to się z licznymi przekazami, że w nowej, wyższej energetycznie epoce, epoce poszerzonego poznania - karma przestanie być że tak powiem "obowiązkowa".
I to, że dusze nie tyle przechowują w samych sobie wszystkie wspomnienia z wcieleń, co w swej wspólnej Nadduszy własnego Grona przechowywane są te doświadczenia wszystkich wypustek Grona schodzących w plany niższe celem zbierania doświadczeń.
A dostęp do nich mamy poprzez kontakt z naszymi WJ, lub poprzez odczytywanie zakodowania ich w genotypie w postaci subatomowej informacji świetlnej. To ostatnie zdanie zapisałam językiem najnowszej fizyki kwantowej, używanym np. przez naszego (bardziej sławnego i docenionego poza naszymi granicami), księdza profesora Kazimierza Sedlaka.

To by oznaczało, że mogę się i swoje uczynki usprawiedliwić zawsze. Bo tzw niskie pobudki - to może taki plan. Oj za dużo niewiadomych w tym równaniu.
Jeśli nie ma dobra i zła, dlaczego od setek pokoleń tak jesteśmy wychowywani.
Jeśli się i tu nie mylę - to zasada życia bez wartościowania poszczególnych działań swoich i obcych obowiązuje w świecie zwierząt. One realizują cele związane bezpośrednio z życiem i przeżyciem, dysponując podstawowymi narzędziami temu służącymi.

Przedwcześnie wyciągasz zbyt daleko idące wnioski w tym niecierpliwym dniu Aguniu Smile

To trzeba przetrawić częściami i jeszcze dać sobie czas na namysł nad całością...
I może jeszcze na jakieś pytania dodatkowe...

Tia, ja to już jestem coraz głupsza. Chyba muszę dać sobie czas, żeby samo się coś poukładało. Ciężko u mnie widać z cierpliwością, a chciałabym sobie od razu odpowiedzieć na pytanie czy postępuję właściwie, czy może tam gdzie coś sobie zarzucam, może właśnie zbędnie.

nie ma sensu w piętnowaniu się co do poglądów jakie się ma, to tylko ogranicza - apropo pisania głupot...

logikę która wynika z koncepcji umiejscowionych w myślach i nazywania ich po przez inne myśli traktuj funkcjonalnie. Nie ma powodu by uważać myślenie za błąd. Raczej chodzi oto by wiedzieć kiedy i jak ono się przydaje. Rozpoznać funkcje jakie może pełnić - tak by służyło. Czyli funkcjonalność. W życiu potrzebne jest myślenie tak samo jak obecność - przynajmniej tutaj, bo gdzie indziej to różnie może być. Ale tu bez myślenia szynko wlecisz pod auto, bo sama obecność może nie wystarczyć by nie wlecieć pod nie..warto patrzeć na światła Wink

jednak jeśli chcesz poznać prawdę która jest poza logiką to nie możesz do tego logiki użyć. Bo prawda leży poza nią. Przez logikę trzeba czasem się dlatego przebić, a czasem ją okiełznać - bo nie zawsze na pierwszy rzut oka widać że to co stwierdzimy jest błędne.

Logika jest jak świat. W tym świecie istnieje na przykład taka przestrzeń, gdzie są pytania. One rodzą kolejne pytania i tak bez końca (długo się tam nie da wytrzymać, a jak się jeszcze zapomni że jest coś więcej jak przestrzeń pytań to można wpaść w poważne stany psychiczne).

......

kiedy praktykujemy, kiedy poznajemy prawdę o sobie, i logika jest narzędziem, też..pomimo jej ułomności. Ułomność i powód dla którego napisałem że nie warto przeginać z zagłębianiem się, wynika z tego, że nieokiełznany i obudzony umysł, jak i jego logika jest dualna. Dobro, zło; góra, dół; czarne, białe; brzydkie, ładne...

Jeśli chce się używać logiki trzeba przekroczyć te iluzje, które wynikają z relatywizmu - bo dla jednego coś jest takie, dla drugiego inne; więc suma sumarum to "coś" nie ma wcale samo z siebie tych znamion, są one iluzją. To ma sens na poziomie przetrwania i prymitywnych społeczeństw, ale dla rozwiniętych nie powinno mieć wartości - tworzenie takich ocen (niestety bywa różnie).

Granice logiki i swoiste bhp co jak i kiedy dość trudno samemu poznać. Trzeba wielkiej szczerości ze sobą i odwagi do zmiany i wywracania wszystkiego co w Nas. Oczywiście te informacje są dostępne jak się poszuka, więc komu to pomoże i kto da radę je wykorzystać, ten ma wielkie szczęście.

Parę zasad podstawowych. Po pierwsze myślenie scalone jest z resztą układów - nic prawdziwego raczej nie wymyślimy w stanie wycieńczenia i złego stanu emocjonalnego (te stany można traktować jako zakłócenia w odbiorze rzeczywistości, dlatego tak jest...więc lepiej zająć się tym co nie gra: emocje; zmęczenie; inne - zamiast w takim stanie myśleć o tym piekielnym świecie;) ) .. tego typu błąd wynika z nierozpoznania czym trzeba się zająć, co wynikiem jest tego że zamiast czuć co nam potrzeba np snu, siedzimy w kuchni i myślimy, i myślimy i jest coraz gorzej Very Happy

ten bład wynika z nieobecności i nie czucia - w sumie czucie to też obecność/przytomność ..

Zasad jest pewno i więcej jak ktoś chce sobie system zrobić Wink

Tak czy siak jest jeszcze jedna dość ważna zasada wynikająca z drogi środka (jak ktoś bardzo chce poznać głębsze dno)
Druga zasadna wysokiego lotu jest rozwinięciem wskazań o relatywizmie. jest to zarazem potężna metoda okiełznania myśli (semantyki), a na poziomie organoleptycznym duszy ->harmonizacja splotu słonecznego.
Tak jak mówiłem że nie ma obiektywnego zła i dobra, góry i dołu; tak z tego wynika że trzeba iść drogą środka i być obecnym (widać wtedy coraz lepiej, dochodząc do obiektywizmu - ale bez nazywania i oceny), kolejny element drogi środka to nie popadanie w skrajności. Kolejny element to opieraniu się na czuciu, które wynika z serca. Ostatni element, który tu teraz przedstawię (ostatni bo więcej teraz ciekawych kwestii nie wymyśle - BO TO NIE JEST SYSTEM): to błędy czterech rodzajów: [z wiki]
"Ponadto istnieje wiele innych dowodzeń, które umożliwiają obalanie wszelkich "skrajności" innych systemów buddyjskich bądź nie-buddyjskich, np. przyjmujących błędy czterech rodzajów (inherentnie wrodzonego) powstawania (powstawania z siebie, z czegoś innego, z tych obu, z żadnych z nich) opisanych w dowodzeniu "Wadżra-iskier" Nagardżuny."

Ten cytat jest pieknym ukazaniem wszystkiego o co w dowodzeniach nie chodzi Smile

i co świadczy o ułomności logiki, bo co nie mieści się w głowie: środek nie znajduje się na środku! Nie ma środka między białym a czarnym... Dzieje się tak, z powodu, że trzymając się środka między białym a czarnym też popadamy w skrajność...skrajność środka :] ... dlatego środek nie jest ani w białym, ani w czarnym, ani w obu, ani w żadnym z nich. Czujesz? jak czujesz to właśnie tam jest środek...

Jeśli poczułaś to - popłynęłaś i przeprojektowałaś to ostatnie zdanie w głowie, to właśnie okiełznałaś myśli i logikę. POD WARUNKIEM ŻE POCZUŁAŚ!

a tutaj kolejny cytat z wiki:

Budda opisuje w "Sutrze Króla Medytacyjnej Koncentracji"[1]:

Zarówno egzystencja, jak i nieistnienie to skrajności.
Czystość i nieczystość to również ekstrema.
Takowoż, porzuciwszy wszelakie skrajności,
Mędrzec nie spoczywa nawet (w ich) środku."

też to czuć...

Ten środek to właśnie TAO, Zen i budda i co tam jeszcze chcesz - w zależności od systemu, który nie ma znaczenia.... po prostu równowaga to podstawa.

Tak naprawdę nie ma żadnych elementów, to co napisałem to tylko wskazania, związane z drogą środka, która kiedy jest prawdziwa i pełna. nie jest możliwa do opisania słowami. Te zaś ze słów które najlepiej ją opisują tworzą dla osoby która "myśli logicznie", bełkot wariata. Dzieje się tak, dlatego że najlepsze tłumaczenia opierają się na kompletności i doskonałości wszelkich paradoksów. Bo to droga bez drogi i tak dalej Wink

na koniec bajka o tym co wyżej :
http://www.youtube.com/watch?v=_7GVNKTB3k8

napisy jeśli się nie włączają to odpala się je pod okienkiem wideo klikając na ikonkę "cc" i wybierając j. polski.. (ponoć opera nie obsługuje tłumaczeń więc lepiej nie odpalać z opery)

Jeszcze inna metoda polega na negacji aż do absurdu jakieś niekonstruktywnej myśli. Np ktoś mówi że coś jest prawdą bo to napisał natchniony czymś człowiek (to coś w mniemaniu tej osoby jest ważne i święte). Jak sobie coś uważa to niech sobie uważa, ale jak próbuje tłumaczyć tym głupotę(rozumianą jako coś co może doprowadzić do czyjegoś niepotrzebnego zagubienia bądź cierpienia, na przykład tym że wmawia to nam) można to zanegować do absurdu udowadniając nieistnienie esencji treści (czyli jej świętości i innych bajek). Taki przeciwnik w dyskusji uważa, że jego treści natchnione mają esencję (że słowa zawierają jakiś farsz - jak pierogi. farszem może być prawda, świętość, ale też np zło). Przeciwnik może na przykład uważać że jego natchnione treści pochodzą od najświętszego elfa w kropki który stworzył świat i jest bogiem i przekazał je poprzez pisarza któremu się objawił a który zapisał to na papier, za pomocą słów.

Przykładowa dyskusja może przebiegać tak
zaczyna oponent:
- Nie możesz cieszyć się życiem i pozwolić sobie nawet czasem na radość z tych lodów(akurat jesz lody jak ten ktoś na Ciebie wpadł), gdyż najświętszy Elf w księdze wskazań parówkowego lasu w rozdziale 8, ustępie 4ym napisał, że musimy umartwiać się dzień i noc i pokutować(za grzech pierworodny naszych rodziców). Taka postawa jest jedyną słuszną, gdyż nasi pra pra pra pra...n przodkowie którzy zostali jako pierwsi powołani do życia zjedli banana z drzewa rozsądku i empirycznego poznania. Jeśli zjesz loda to zgrzeszyłaś, bo wszyscy ludzie muszę całą wieczność przepraszać za tamtych. Jak zgrzeszysz to trafisz do świata pod łóżkiem elfa, do świata wiekuistego kurzu.
- a więc uważasz że te słowa mówią prawdę, a swą całą wiarę bierzesz z tego tekstu?
-tak te słowa mają moc, są prawdziwe, święte, przekazał nam je nie kto inny ale najprawdziwszy elf w kropki, stwórca świata. to co robisz jest grzechem. tak samo jak to że nie spożywasz w czwartek w naszej świątyni sakralnego tranu, z tego co wiem to w ogóle go nie spożywasz, a w tekście pisze że każdy tran jest święty i to - ten tran - jest jedna z najważniejszych metod by dostąpić zbawienia - poprzez codzienne picie go i smarowanie się nim. I parę razy w czwartek. A ty nie pijesz tranu, a zamiast umartwiać się, jesz lody.

(w tym momencie rysujemy butelkę z tranem i pytamy się czy to o taki tran chodzi; jeśli oponent odpowie twierdząco każemy mu owy tran sakralnie wypić). Jak dotąd nikomu nie udało się wypić rysunku, ale kto wie Wink

Oczywiście to tylko przykładowa sytuacja - której nie polecam stosować, gdyż niezwykle rzadko się zdarza by oponent pozwolił sobie zauważyć, że namalowana butelka z tranem nie jest tranem, a menu nie jest posiłkiem. A tekst nie ma farszu, ani esencji. To wynika ze zjawiska które pierwszy opisał Einstein mówiąc o tym co we wszechświecie jest nieskończone. Koniec końców, problem tego oponenta jest bardzo trudny do rozwiązania bo nie dość że używa koncepcji myślowych (zazwyczaj dualnej logiki np jedz/nie jedz lody bo to dobre/złe) to na dodatek wierzy w to irracjonalnie. to ciężka przypadłość, gdyż zazwyczaj żadne argumenty - racjonalne - nie dają efektu w postaci zrozumienia. Irracjonalność wynika zazwyczaj z braku samodzielnego myślenia i strachu przed odpowiedzialnością za własne samemu wymyślone poglądy - tacy konformiści wolą po prostu wierzyć w coś irracjonalnie (bez sprawdzania i na ślepo wierzyć).

Można sobie tym poprawić humor kiedy spotkamy takie zjawisko na swojej drodze(jak o tym pomyślimy - z czym mamy do czynienia). Dla zabawy można czasem nawet zrobić taki eksperyment z kimś (bądź kiedy to konieczne), jednak nie polecam naciskać mocno na taką osobę by wypiła obrazek. Istnieje zagrożenie że ktoś uzna nas za sprzymierzeńca pasiastego węża ogrodowego, który nakłonił pierwszych ludzi do zjedzenia banana. Istnieją nadal na świecie miejsca, gdzie wyznawcy elfa gotowi są nawet zabić kogoś kto w ich mniemaniu jest po stronie węża ogrodowego który po akcji z bananem też trafił pod łóżko wiekuistego kurzu (idąc w myśl tego systemu)

niby zabawne ale każdy z nas powołuje w myślach takie byty - myślowe mary.. Negowanie do absurdu może je elegancko rozpuścić. Albo po przez logiczną implikację(czyli analizę co się dzieje zakładając że to jest prawdziwe, i odkrywając coraz większy bezmiar głupoty, który wykorzystujemy do dalszej implikacji i wnioskujemy jeszcze większą głupotę). Rozpuszcza to też spokój, oraz śmiech (jeśli natniemy się na fanatyka - lepiej zaśmiać się w myślach). Rozpuszcza też bezrefleksyjna negacja Smile

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o systemach do obalania systemów to tutaj jest link:

[link widoczny dla zalogowanych]

z niego zacytowałem swój cytat który wyżej był użyty.
ps. to wszystko mądre, ale pamiętajmy o tym że Buddyzm też jest systemem! Więc nie dajmy się pogrążyć w szablonowe myślenie - tym zawsze system grozi. Tylko rozważnie czytać i sprawdzać, niepotrzebne odrzucać.