www.polana.fora.pl

Dziadek po mieczu - ze strony Ojca.
Dziadek po kadzieli - ze strony Mamy.

Bruce Moen (wg kolejnosci ich pisania): "Podroze w nieznane", "Podroz poza wszelkie watpliwosci", "Podroze do zycia po smierci", "Podroz do ojca ciekawosci".
Jesli czegos nie znajdziesz w ksiegarni, to w dwumiesieczniku NEXUS jest zawsze oferta ksiazkowa, w ktorej sa tez te tytuly i nawet druczek przedwplaty "Nolpressu". Oni sami oplacaja wysylke ksiazek. Placi sie im tylko za same ksiazki.

No to z ktorej strony byl to dziadek ?

Zamiast marzyc o smierci klinicznej Kochana, to lepiej zabierz sie do uczenia wchodzenia w odmienne stany swiadomosci.
Skorzystasz na tym Ty, cala rodzina, Polana i Swiat Laughing

myslisz ze to mozliwe bym to potafiła???i wteyd bym mogla kontaktowac sie z nia???a dziadek to mamy tata..

Kazdy to potrafi, tylko o tym nie wie, bo wiedza o tym zaginela w mrokach zbiorowej niepamieci...
Mozna te tkwiace w nas umiejetnosci rozbudzic...
I mozna sie nauczyc kontaktowac z bliskimi po tamtej stronie i nie tylko bliskimi...
Pomagajacy to robia, no nie ?

Jest tu juz pare Osob na Polanie, ktore zaczely sie kontaktowac sie w ten czy inny sposob z krewnymi, ktorzy opuscili juz cialo fizyczne...
Od tego zazwyczaj sie zaczyna...

Takze, gdy nadajemy sobie w zabawie w gluchy telefon, to rowniez uczymy sie porozumiewac ze soba pozacielesnie. Tu z kolei, obydwie osoby jeszcze sa w ciele...

A tak myslalam, ze Dziadek bedzie ze strony Mamy...
Linia genetyczna, patrzac z punktu widzenia materii...

rozumiem..tylko jak zaczac...

Dobrze byloby poprosic o sugestie Fige, bo Ona osiagnela juz pierwsze, bardzo dobre wyniki, zupelnie, zupelnie samodzielna praca Razz

... aż się zarumieniłam Smile

choć nie jestem pewna co do tej "zupełnie samodzielnej pracy", bo jednak dostawałam i wciąż dostaję mnóstwo wskazówek od Was.
Jak ja zaczęłam? Hmmm czytałam regularnie wszystko z działu "Nawiązywanie kontaktów/Uczmy się...", a ponadto dostałam od kogoś MP3 z nagraniami ćwiczeń Bruca Moena i wg nich ćwiczyłam - tak swoja drogą to jeszcze 2 lub 3 zostały mi do przerobienia Smile

TO ja sobie tez zacznę czytac...:)moze kiedys uda mi się...Figa a ile czasu Ci to zajelo??

Ile mi to zajęło? Hmmm Pomysł Tomasza z edukowaniem Marud pojawił się w połowie stycznia i wtedy też zaczęłam poważnie się nad tym zastanawiać. Potem zaczęłam ćwiczenia i praktycznie już przy pierwszym czy drugim zobaczyłam kogoś - jednak pomyślałam, że to na pewno nie możliwe i odepchnęłam ten obraz bardziej skupiając się na oddychaniu, które właśnie wtedy podlegało trenowaniu. Pod koniec stycznie za to przy okazji wypadu nad Sołę spotkałam Kogoś, przez kogo znalazłam te fora i pewnie, dla Kogo przede wszystkim ćwiczę Smile

Mówię Ci, dla takich chwil warto oddychać choćby na dziesięć! Wink

Pod koniec lutego natomiast, przy wykonywaniu kolejnego z ćwiczeń udało mi się Odzyskanie (sama wciąż w to nie wierzę!) Tak więc jakby na to spojrzeć tak dokładnie to ćwiczę dopiero niespełna 2 miesiące... Smile

kolejny ciezki wekend eh
Figa gdzie sa te linki dotyczace nauki??zgubilam sie tu zupełnie...
Jola tak czytami czytam ten kontakt,czy opiekunowie mamy mnie znają>?to oni powiedzieli ze mogę zajac jej miejsce??
dzis znowu mialam sen...mama była.zapytałam ja czy tam jest 'inny swiat' a ona' no tak' a ja czy jest jej dobrze,a ona zaczeła plakac...i CHYBA odpowiedziala ze dobrze ,ale ja nie moglam zrozumiec jej placzu .... Sad

http://www.polana.fora.pl/nawiazywanie-kontaktow-z-duszami-odzyskania,19/uczmy-sie-kontaktow,157.html

Aniu to jest link prowadzący Cię do strony forum, gdzie bardziej doświadczeni doradzają tym mniej Wink

dziękuję kochana:*

Witajcie w(s)chodzace w temat Sloneczka Razz

Przed chwila szperalam sobie w "Siedzacym Skrybie" i tam w niezbedniku znalazlam krotkie wprowadzenie do tego czego uczy nas Moen - napisane przez samego Moena i polska tlumaczke Jego 2 ostatnich tytulow wydanych w Polsce.

Niech mi Mgiela wybaczy ten spontan jaki poczulam, by te teksty tu natychmiast umiescic... (chyba jestem dosc mocno przestraszona w tym temacie przez Roxy Sad

)
Jak cos nie tak, to sie skasuje, a da tylko linka...

> Bruce Moen: Świadome Podróże w Niefizyczne Światy

- Podręcznik wiedzy o obszarach niefizycznych

Gdzie przebywałeś zanim się urodziłeś?
Co jest celem Twojego Życia?
Gdzie się udasz po swojej śmierci?

Od zarania dziejów nasza cywilizacja poszukuje odpowiedzi na te pytania. Wiedza o Światach Niefizycznych, to klucz do zrozumienia. Wielkie religie od zawsze utrzymywały, iż znają prawdę o tajemnicy naszego życia pozagrobowego. Jeśli tak jest faktycznie, co jest przyczyną konfliktu pomiędzy "prawdami" tych wszystkich religii?
Współczesna nauka również nie jest w stanie rozwikłać tej zagadki, szczególnie odkąd utrzymuje, że nie można udowodnić istnienia zaświatów.

Dziś, po wielu wiekach poszukiwań, zagadka ta wciąż pozostaje nie odkryta. Podręcznik Wiedzy o Obszarach Niefizycznych nie stanowi próby wyjaśnienia tajemnicy zaświatów. Zawiera on raczej prosty system pojęć, technik i ćwiczeń, których Bruce Moen naucza od 1998 roku podczas swoich warsztatów prowadzonych miedzy innymi w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Australii, Azji i w Europie. Tysiące osób znakomicie opanowało ten materiał, aby móc samodzielnie rozwiązać zagadkę naszego istnienia. Nie musisz już przyjmować niczyjej prawdy na temat niefizycznych światów. Możesz teraz nauczyć się badać te obszary na własną rękę, poprzez własne, bezpośrednie doświadczenie. Wyobraź sobie jak bardzo zmieniłoby się Twoje życie, jeśli wiedziałbyś ponad wszelkie wątpliwości, że Obszary Niefizyczne naprawdę istnieją i że jesteś wieczną istotą, istotą, która nigdy nie umrze.

Bruce Moen

Od tłumacza

Niech nie zmyli Was tytuł książki i wstęp autora, nie jest to podręcznik wywoływania duchów! Nasza rzeczywistość nie jest odrębnym światem, to jedynie część systemu; jego centrum ze względu na stopień zagęszczenia materii. My sami, jako istoty duchowe istniejemy równocześnie w wielu różnych aspektach i wymiarach.

Podręcznik przedstawia techniki, które pozwalają nam postrzegać poza granicami rzeczywistości fizycznej, ale też przekroczyć swoje własne granice. Zawiera znacznie poszerzony program dwudniowych warsztatów, oraz wiele dodatkowych tematów. Dogłębnie porusza zagadnienie naszych przekonań ograniczających nam dostęp do prawdy, także tej dotyczącej naszego istnienia w wymiarze fizycznym. Bruce w bardzo przystępny sposób opisuje w jaki sposób to, w co wierzymy, lub w co nie wierzymy może ograniczać naszą moc i możliwości. Przedstawia również techniki, które pozwalają nam uwolnić się od tych ograniczeń. Jest to niezwykle trudny proces. Nasza podświadomość zwykle wraca do tego co jest dla nas wygodne i znane, choćby nawet nie pozwalało to nam być szczęśliwymi i żyć w pełni. Żyjemy w świecie swoich własnych iluzji i ograniczeń, trzymamy się ich kurczowo, jak gdyby ich utrata oznaczała kres naszego istnienia.

Istnieją dwie drogi: Droga Strachu i Droga Miłości. Bruce przypomina prawo, które zdaje się umykać nam w codziennym życiu: Miłość i Strach nie mogą istnieć jednocześnie w tym samym miejscu. Wiele szkół mistycznych i ezoterycznych twierdzi, że uczyć się możemy jedynie poprzez cierpienie. Jest to doskonały argument pozwalający ich adeptom usprawiedliwić swoje czyny. Zwykle cierpienie to wynika właśnie z wyboru drogi strachu, z ucieczki przed miłością. Ćwiczenie Odczuwania, Gromadzenia i Wysyłania Energii Miłości to jedne z najtrudniejszych w całym podręczniku. Nie pozwalamy sobie na to, bojąc się zranienia. Lęk jest w nas tak silny, że gdy spontanicznie zaczniemy odczuwać Energię Miłości natychmiast znajdujemy tysiąc przyczyn, żeby udowodnić sobie, że jest to dla nas szkodliwe. Projektujemy swój strach na rzeczy i osoby, które kochamy, po czym postrzegamy je jako najgorsze przeszkody, najgorszych wrogów. Biegniemy przez życie, dokonujemy dramatycznych wyborów, ograniczamy samych siebie. Często strach przed pokazaniem siebie, takimi jacy jesteśmy, powoduje, że rezygnujemy z cennych rzeczy, aby zdążyć skosztować wszystkiego, co tylko możliwe. Wciąż jest nam mało, wszystko nam powszednieje. Nie potrafimy dostrzec tego, co mamy, nudzi się nam to szybko, szukamy coraz mocniejszych wrażeń. Coś co było dla nas cenne wczoraj, dziś już nie ma żadnego znaczenia. Boimy się, że intensywność wrażeń jest związana jedynie z aspektem fizycznym. Nie dostrzegamy, jak wielowarstwowe są nasze istnienie, uczucia, emocje. W panicznym strachu, że czegoś nie zdążymy biegniemy więc dalej, niszcząc po drodze wszystko, co tylko zdążyliśmy zbudować. Często zaczynamy budować i od razu sabotujemy swoje czyny, bojąc się, że trwała budowla może nam zabrać zbyt wiele czasu. Nie potrafimy wyzwolić się z naszych przekonań, zaufać drugiemu człowiekowi. We wszystkim i wszystkich wietrzymy podstęp. Ufamy jedynie tym, którzy myślą dokładnie tak jak i my, którzy podziwiają nasze poglądy, widzą w nas swoich mistrzów, przewodników. Tylko to daje nam poczucie bezpieczeństwa, gwarantując jednocześnie, że nie opuścimy więzienia własnych przekonań.

Bez przerwy odgrywamy role, dopasowując do naszych wyobrażeń wszystko, cokolwiek nowego poznamy. Doznajemy olśnień, po czym wszystko wraca do normy, a nowe prawdy są asymilowane w starym systemie. Wybieramy drogę lęku, zamiast po prostu uwierzyć i zaufać. Trust is the first issue - Zaufanie to podstawa wszystkiego, twierdzi autor.

Bruce zmusza do refleksji, każe nam się zatrzymać, przestać się bać, że coś nam ucieknie, pokazuje jak w prosty sposób zaufać, jak zacząć kochać i żyć. Podaje receptę na świadome wywoływanie zdarzeń, sprzecznych z naszymi przekonaniami. Pozwala to na ich eliminację, na pozbycie się ograniczeń. Jednak samo to nie wystarczy. Potrzebna jest jeszcze odwaga i gotowość akceptacji własnych błędów.

Wszystko to jest oczywiste, gdy uczestniczymy w różnego rodzaju warsztatach, gdy niesieni energią grupy zaczynamy widzieć i rozumieć, gdy zaczynamy dopuszczać energię miłości, wyzbywać się lęku. Wracamy jednak do domu i powoli, stopniowo wracamy do starego, znanego systemu przekonań, łudząc się jednocześnie, że wszystko się zmieniło. Wiele osób uważa, że widzi już tak jasno i wyraźnie, że żadne ćwiczenia nie są im potrzebne.

Świadome Podróże do Światów Niefizycznych to doskonałe narzędzie, które pozwoli nam stanowczo i świadomie uwolnić się z pułapki przekonań, które najczęściej nie są nasze. Dzięki podręcznikowi, oraz dołączonemu do niego zestawowi płyt CD ze wszystkimi ćwiczeniami poznamy również Sztukę Odzyskiwania istot zawieszonych w świecie swoich własnych iluzji, która jest jednocześnie Sztuką Odzyskiwania Nas Samych.

Asia Mądrzak <

Tak Aniu, nasi Opiekunowie znaja sie "od zawsze".
Od czasu, gdy duzo wieksza Istota Duchowa zdecydowala sie zindywidualizowac w mniejszych czesciach duchowych, nie tracac jednak swiadomosci polaczenia ze swa pierwotna Caloscia.
Nasi Opiekunowie, to w zasadzie te pozostale czesci nas samych, ktore nie inkorporuja w cialo fizyczne i stale przebywaja w wymiarze duchowym / energetycznym nie tracac lacznosci ze soba.
Te nasze duchowe czesci, ktore zyja w ciele - traca swiadomosc tego, ze przynaleza do wiekszej Calosci...
Dzieki naukom jakie rozsiane sa po roznych zrodlach - staramy sobie to przypomniec i wprowadzic na stale w nasza ziemska swiadomosc...
Jak to mowi Moen : zmniejszamy obszar Nieznanego, wprowadzajac w swoj system przekonan kolejna porcje wiedzy, juz jako Znane...
W zasadzie kazda, obojetnie jaka nauka, polega na takim procesie...

Oczywiscie, nie wszystko czego nas ucza jest prawidlowym przyblizaniem sie do Prawdy o Istnieniu...
Dlatego wszystko stale podwazamy, sprawdzamy i konfrontujemy z kolejnymi danymi, przeprowadzajac przez wglad Umyslu i Serca (lewa i prawa polkula mozgu, czyli poznanie logiczne i intuicyjne ; lub jeszcze inaczej : akceptacja przez obydwa kanaly przesylu danych - meski i zenski ; slowem obowiazkowa akceptacja przez Jang i Jing, czyli komplementarne aspekty ladu Istnienia Wszechswiata).
Tylko jesli obydwaj "sprawdzajacy" to zaakceptuja - uznajemy to cos za swoja Prawde ; a jeszcze lepiej powiedziec : za kolejne przyblizenie do niej...

no no....zaintrygowało mnie to...Własnie zamówilam 'podróze w nieznane'
a co sadzisz o ostatnim snie.?martwie sie o nia:(

Dzis przebłyskiem snila mi się znowu...byłam w jej nowej kuchni ,ona się usmiechala..