www.polana.fora.pl

Dzieki Mgielko Razz

Witajcie....nie było mnie trochę...nawet nie wiem czy mnie pamiętacie:)
zmieniło się trochę....minął już rok.....ja nadal sobie poplakuje i tęsknie...moja żałoba nadal trwa....kilka tygodni temu mój tata oswiadczyl,ze znalazl sobie kobietę....ledwo oficjalna zaloba sie skonczyla a on juz takie rzeczy....to dla mnie obrzydliwe....w chwili gdy sie dowiedzialam przeszlam w kolejny etap,z żalu-w złość!!!ale w zlosc dla swiata,dla niego życie toczy się dalej,ale jak to po 36latach małzenstwa on tylko rok odczekal i hasa sobie dalej.Wiem,ze nie byli szczesliwym malzenstwem,ale potepiam troche go za to...w dodatku juz dwa razy przywizozl ta kobiete tutaj...do domu,ktory budowala moja mama!!!!

niby moje zycie tez toczy się dalej,ale zupelnie inaczej...
Kiedyś pisalam ,ze po smierci mamy stracilam poczucie bezpieczenstwa....juz to sie zmienilo,zrozumialam ,ze nadal mam wokol ludzi na ktorych mogę liczyć....i powoli przestaję się bac zycia.....Mama zostawila mnie na starcie 'doroslego' zycia....i przez ten rok bylo mi z tym zle....ale dzwigam swój bagaz..moje emocje bardzo się zmieniły,jestem silniejsza..duzo silniejsza...dla mnie to duzy krok....ostatnio mój synek w dniu babci przeslal caluska babci w stronę jej zdjęcia na cmentarzu.....szkoda ,ale ja już nie zaluje,ze jej nie pozna tym swiecie osobiscie....poprostu się stało i zaczynam wierzyć,ze to dla niej lepiej...moze 'tam' jest szczesliwa w koncu...a Mały ja pozna z moich wspomnien....
byłam okropna gdy stalam przy trumnie i darlam się'ZOSTAWILAŚ MNIE!!!' ,ona mnie wcale nie zostawila,ona w koncu zadbala o siebie.......mam wielka nadzieję ,ze jest u niej ok....nie śmiem prosić o kolejny kontakt....jesli ktoś chce sprobowac bedę wdzieczna,jesli nie to trudno....sama nie chcę narazie probować,bo nie czuję się gotowa do tego...pozdrawiam Was wszystkich serdecznie i ściskam:*:*:*

dostrzegłam tez sens ....nie wiem czy tak to mozna nazwać,ale zycie bez mamy uczy mnie samodzielnosci....i radosci ze zwyklych chwil.....dostrzeglam to co wazne i nauczylam się doceniac własne szczescie...i ludzi,ktorzy mnie otaczaja....ten rok bardzo mnie zmienil..jestem pewna ,ze gdybym teraz porozmawiala z mamą bylaby ze mnie dumna..z tej zmiany i mojej wizji postrzegania świata....

Aniu ja myślę, że powinnaś Tacie pozwolić na nowo sobie ułożyć życie.
Może tak być, że twoja mama odeszła dla Twojego taty(zgodnie z ustaleniami przed narodzinami)

Zrozum, że życie sami wybieramy przed narodzinami
i to tak wygląda na uzgodnienie pewnych sobie warunków.
Może Twój tata teraz będzie przez resztę swojego życia szczęśliwi
i to należy uszanować. Przede wszystkim powinnaś także mu
wybaczyć. Rozumiem to, że nie będzie dla Ciebie łatwe.

A twoja mama na dzień dzisiejszy jest uwolniona od ciałą fizycznego
i na pewno jest wszystko w porządku z nią.

Pozdrawiam

dziękuje Paul...lubię słuchać,ze u mamy na pewno ok...
co do taTY,to ja mu nie mam za złe,jego zycie jest mi obojetne....chodzi jednak o to,ze za zycia nie szanowal mojej mamy....to on był raczej ten zly....mama byla dla nas matką i ojcem....teraz nasze relacje sa w miare dobre,najwiekszy problem stanowi to,ze on przywozi tą kobietę do nas do domu,dla nas to dom matki tu jest pelno po niej wspomnien...w dodatku na noc....boli mnie to,ze ta nowa kobieta np.myje się w łazience,a to byla łazienka mamy....spi na łozku,ktore kupiła mama....itp.choc osobiscie nie mam do tej kobiety zastrzezen,ona jest wdową 10 lat i to jej pierwszy facet,a u nas w rodzinie to takie swieze...

Witaj Aniu Smile

Ciesze sie bardzo, ze nas odwiedzilas, ze rozmawiasz z nami...

A co do Twojej prosby o przekaz, to odswiez sobie prosze tresc drugiego przekazu dla Ciebie (bylo tam tez i cos do mnie) sprzed szesciu miesiecy... Jest tu w Twoim temacie, na poprzedniej stronie (9-tej).
Czy jak odswiezysz sobie tresc tego przekazu, to nadal bedziesz oczekiwac kolejnego kontaktu robionego przez kogos ?
Bo wiesz... i Mama i ja oczekujemy takiego kontaktu juz dosc dlugo od samej Ciebie... Kochana Cool

A ja sama, lada dzien znow jade do Polski na pare tygodni. A mam zaleglosci w biezacych kontaktach...

Co zas do Taty nowego zwiazku po roku...
Nie przekroczyl tu w zaden sposob naszego zwyczajowego tabu.
Nie jest on Aniu dowodem na Jego "rozpasanie" ze tak powiem.
Twoja natomiast reakcja na to pokazuje, jak jako dzieci, nawet dorosle, bywamy w stosunku do swoich rodzicow zaborczy.
(Tez to przerabialam, ale z kolei z Mama. Do dzis jest mi glupio...)

Nowy zwiazek... moze byc jak kazdy, zarowno udany, jak i nie bardzo.
Moze byc jak to zwykle w poczatkach obiecujacy, a potem jakies egoizmy partnerow wezma gore...
Jakby nie mialo sie zdarzyc, nie gniewaj sie o to.
Wdowcy to tez ludzie. Tacy jak my.

I Twoja Mama tez ma prawo po Drugiej Stronie do nowych znajomosci i do odswiezania starych, tych z poprzednich inkarnacji. Zyczyc Jej tylko, by miala ich tam teraz jak najwiecej.
No, a jakas sprawiedliwosc powinna byc, no nie ?
Jako na dole, tak i w gorze...

Przytulam powrotnie-powitalnie Smile

Jola

dzięki Jolu:)pamietam dokladnie ostatni przekaz,dlatego nie nalegam...... Smile

moze kiedys ja sama....<rozmarzony>
co do taty,to ja zaborcza chyba nie jestem...tylko czuje jakby mama byla zdradzana nawet i po smierci ... ze tak powiem....dziwne co???

Dołączył: 10 Mar 2010 Posty: 638 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

Witaj Droga Aniu cieszę się z Twoich nowych odczuć i spojrzenia i przedewszystkiem dojrzałości co do taty no cóż... punkt widzenia zależy od punku siedzenia dla niektórych rok to cała wieczność dla innych mgnienie oka, pamiętam jak sama się bulwersowałam jak ludzie składają mi kondolencje pocieszali mnie że na pewno sobie jeszcze kogoś znajdę bo jestem młoda, a dwa tygodnie temu mój kolega zapytał mnie czy już ponownie wyszłam za mąż, dla mnie bulwersujace bo rana się nie zagoiła ale dla innych patrzących z boku normalne.... ściskam gorąco buziaki

Nie dziwne Aniu, nie dziwne... ludzkie... Smile

Najpierw bywa, ze rodzice nam przeganiaja, czy chca przegonic naszych absztyfikantow, a potem bywa odwrotnie.
Nowy czlowiek, to na poczatku nowe obce cialo w domu.
A gdy uzywa przestrzeni i sprzetow tych samych co Ten Co juz Odszedl, to najpierw odbiera sie to jeszcze wlasnosciowo.
Co nie przeszkadza nam w tym samym czasie, czesci rzeczy po Zmarlym komus oddawac...
Poplatani jestesmy w tym pierwszym okresie zapoznawania sie i oswajania z nowymi okolicznosciami...
Patrzymy po staremu na nowe...
A tu trzeba na stare po nowemu... Sad

Bolesna nauka.
To jakos tak :
nie bylo nas przy tym, gdy obcy sobie wczesniej ludzie - nasi rodzice, stawali sie zwolna czlonkami tej samej rodziny.
Dla nas Oni od zawsze sa rodzina i mamy jeszcze te swiadomosc, ze plynie w nas ich krew.
Potem sami wchodzimy z bylymi obcymi w zwiazek. I akceptujemy to.

Gorzej, gdy w takim zwiazku ktorys z naszych rodzicow jest zastepowany...
Jeszcze, gdy wczesniej ten drugi rodzic podpadl jakas wczesniejsza (w poprzednim ukladzie naganna) recydywa...
Ale nawet przysiega malzenska, ktora zbyt mocno zwiazuje nieraz za zycia, okresla czas trwania przy kims tylko do smierci...

Ach... zadumalam sie nad tym wszystkim...

Rozumiem Cię doskonale, wiem co czujesz w stosunku do taty, od śmierci mojej mamy minęło prawie dziesięć miesięcy a już kilka miesięcy temu zaczęłam podejrzewać że ojciec utrzymuje z kimś kontakt i faktycznie przyznał się że poznał kobietę jednak mieszka ona daleko i tylko rozmawiaja ze sobą przez telefon, też życie mojej mamy było pasmem nieszczęść bólu z powodu ojca, też była dla nas mamą i tatą, ojciec nigdy jej nie szanował i też czuję złość jak może tak szybko myśleć o kimś innym.
Jednak ostatnio mi się przyśniła mama że dzwoni do mnie i pyta co u mnie ja odpowiadam że ok i sama pytam o to samo, odpowiada że też dobrze jest szczęśliwa i mówi że przyjedzie we wtorek, ale wyczuwałam przy niej jakiegoś mężczyznę tak jakby kogoś miała tam ze sobą, kogoś kogo kocha, to juz drugi sen na ten temat, ciekawe czy dusze tam po drugiej stronie mogą kogoś kochać, chciałabym żeby zaznała tej miłości, dziś wtorek i czekam na sen może naprawdę mnie odwiedzi.
Przepraszam że tak Ci w Twoim wątku piszę ale poczułam się jak ty i wcale mnie nie dziwi Twoja złość na ojca.

a ja czułam się jak czytałam Twój post jakby byl mój.....wiecie moj tata czesto zdradzal mamę...jeszcze mnie nie bylo na swiecie a juz dzialy sie nieslychane rzeczy...mama nie myslala o rozwodzie,gdyz w jej przekonaniu slub przed Bogiem mial wartosc najwyzsza....poprostu gdy doroslam na tyle by wszytsko widziec powiedziala mi,ze to jej krzyz....i go nosi,rozwod nie wchodzi w gre..i teraz gdy tak mysle ,ze gdyby sytuacja byla odwrotna i to wlasnie mama bylaby z nami bylabym przeszczesliwa,ze ma kogos nowego i szanse w koncu na szczescie....

wiecie mi poprostu ciezko ta sytuacje zaakceptowac..kobieta mieszka 40 km od nas wiec wyobraz sobie gosiaq ,ze on odrazu na noc ja przytargal.......juz2razy byla..niech sobie go do siebie wezmie to nawet mi ulzy,ale w tym domu:(najbardziej boli mnie to,ze jak ona jest ja nie moge leczyc swoich ran i wiecej placze przez to....za pierwszym razem jak spala pod tym dachem,to sie upilam szampanem i dlugo w noc plakalam za mama....przeszkadza mi to w zalobie,a juz tak dobrze bylo....zrozumialam ze mama potrzebuje szczescia itp.a ja wyje czesciej zamiast rzadziej.nie chce tego.
Jolu moja kochana ja jestem w stanie zaakceptowac to...w koncu to jego sumienie...,ale to mi przeszkadza,złe emocje we mnie budzi gdy ona stąpa po podlogach mamy..... Sad

wiem tez jak jest napisane w Biblii.....ze to nie jest zle miec nawet siedem zon za zycia po smierci małzonka...ale ja sobie nie wyobrazam gdybym teraz umarla ,a Kuba by pokochal kogos innego....tuz po roku...moze nawet niecalym....czulabym sie tak zdradzona.....my jestesmy dopiero 4 lata i to bez slubu a mama byla 36 lat po slubie.....dwa,trzy lata,zrozumialabym ojca ale tak....Rudeczko widzisz ja uwazam,ze zaslugujesz jeszcze na szczescie i zycze Ci tego,ale w odpowienim dla Ciebie czasie.....rok czy poltora to zdecydowanie za krótki okres...

mi ostatnio sny cos nie ida..snia mi sie kompletne bzdury w dodatku ich nie zapamietuje...a jak juz gdzies pojawia sie mama,to tak jakby zyla nadal z nami....
gdzies tam kiedys pisalam,jak stanela w drzwiach a ja krzyknelam wrocilas i bieglam wtedy sie rozpkynela a ja zemdlalam we snie...moze nie jestem gotowa jeszcze na spotkanie we snie
??
wlasnie wracajac so snow...jeden ,ktory pamietam,jakies 2 miesiace temu...
stoje gdzies i mysle sobie ze swiadomy sen i moge sie obudzic....budze sie faktycznie na ulamek sekundy patrze dziecko spi wszystko gra,wiec zasypiam znowu.....i zupelnie inne miejsce inni ludzi a ja znowu mam swiadomosc ze to sen i moge sie obudzic....ide do kolezanki a tam mnie ktos goni...ja uciekam ten ktos mnie dopada a ja mysle obudzic się musze.po czym się budzę....
co o tym myslicie???mialam wrazenie ,ze moge sie obudzic,ale nie potrafilam kontrolowac tego snu...np.isc gdzies,czy rozmawiac z kims tak jakbym chciala??czy to faktycznie byl swiadomy sen???

Ja po śmierci mamy pomyślałam że lepiej by było gdyby to ojciec umarł, że byłybyśmy teraz szczęśliwe ona by była, miałaby spokój. Mama też nie chciała myśleć o rozwodzie może z racji podziału majątku i problemów i może też była bardzo wierząca. My z siostrą powiedziałyśmy że jak kogoś przyprowadzi to zrobimy wszystko żeby im nie wyszło, owszem jak chce to może iść do niej ale nie w domu mamy, tam jest wszystko jej, to nasza świątynia, po śmierci mamy jak babcia użyła mamy perfum byłam wściekła, jak mogła to zrobić zawsze była przeciwko niej a teraz używała jej rzeczy.
Ja na Twoim miejscu powiedziałabym otwarcie tak jak nam napisałaś, że ta sytuacja Cię dobija, że dla Ciebie to nie jest takie proste jak dla niego, że chcesz spokojnie przeżyć żałobę a nie jeszcze się załamywać bardziej. Pozdrawiam i życzę dużo siły bo trzeba mieć nerwy ze stali żeby to przeżyć.