www.polana.fora.pl

Rzeczywiście z tą chorobą ciężko wygrać, miałam z nią kontakt trzy razy w bliskiej rodzinie ale przebieg mamy choroby był szybki i bez szans na wyleczenie. Codziennie modlę się abym ja na tą chorobę nie zachorowała bo wiem jakie to cierpienie i po prostu boję się.

u nas tez potoczylo się szybko...4miesiace....operacja,chemia i nic nie pomoglo,,,mama miala jeden z najbardziej agresywnych nowotworow........

tak jak u nas tyle że u nas trwało to 4 tygodnie, pełne płaczu cierpienia, bezradności ach szkoda pisać wszystkie wspomnienia wracają.

no i podzialalo..moze nie bylo szczerej rozmowy,ale mimochodem gdzies tam rzucilam,ze on moze miec zon 10 ,ale my matke jedna i nie podoba nam sie jej obecnosc narazie.....efekt??na weekend nie przyjechala i choc chciala to cos jej tam tata ściemnil:)

I spoko Aniu,
teraz juz nie rozmawiajcie o tej calej sytuacji, i nie myslcie - tak na sile - bo ona tylko obniza witalnosc ciala energetycznego.

buziole
za_mgla

dzięki buziole...
:*
ale jak nie problemy z tata,to z bratem,a jak nie z bratem to finansami.....zaczynam cierpiec na bezsennosc.....jak temu zardzic??znacie jakies srodki na sen bez recepty??

na pewno jeden i sprawdzony

lezac juz w wyrku nie mozemy myslec " i etraz nie zasne bo mam bezsennosc", badz " nie zasne bo nie mam kasy" czysta glowa to sen.
oczyszczamy sie zmysli wskakujac do swiata marzen, badzmy krolewnami, krolewiczami, plywajmy, latajmy, zbierajmy kwiaty, wachajmy kwiaty, lezmy na łące gdzie skacza zajace zieeeewaaaaaamy.....i nie wiem kiedy, ale zasypiamy.

przytulam

Trzymaj się malutka. Ja popijam meliskę z pomarańczą ( znalazłam coś takiego w biedronce). Strasznie mi zasmakowała. W zasadzie popijam ją cały dzień. Czuję jej delikatne działanie, ale nie otumania jak czysta melisa.
Może w połączeniu z radami Zamgla spełniłaby oczekiwany przez Ciebie skutek?

Moc uścisków

Ja po mamy śmierci też nie mogłam spać i kupiłam sobie takie ziołowe leki bez recepty, pomogły a jak się trochę unormowało to odstawiłam i było ok, teraz zasypiam jak dziecko bo cały dzień biegam, czasem reds też mnie usypia.

muszę sprobowac tych tabletek ziolowych..ostatnio wzielam od kolezanki estazolan,dziala jak relanium,czasem tracy meliske pijam ale z dwoch torebek:P
chociaz problemy coraz wieksze......mam wrazenie,ze sie uczepily mnie jak rzep psiego ogona.narazie tymczasowy spokoj,brata zamknęli w szpitalu,po próbie samobójczej.jak dobrze ,ze sie tego dnia nie wzielam tabletki na sen i w pore zbudzilam.oczywiscie pijany,,bo na trzezwo nie mial odwagi.....tata po tej calej sytuacji przestal pic.brat mu wtedy wykrzyczal wszystko<jak juz nabral tleny po odcieciu>ze jest alkoholikiem i go nienawidzi,bo zniszczyl zycie mamie....
teraz staruszek chce nam udowodnic cos chyba.zobaczymy jak dlugo.o kobiecie cisza.

HEJ!Pamiętacie mnie jeszcze?dawno nie wchodziłam...dzis mama kończyłaby 60lat,doła mam jak cholera gdyz nie udało mi sie wyrwac na cmentarz...dziecko przeziebione i nie mialam z kim zostawić Sad

u mnie powoli do przodu.w kwietniu wyszłam za mąż,wakacje sie udały...dziecko rosnie...
tata tamtą kobietę spławił,szkoda mi ,bo z tego co wiem serce jej złamał....ale te typy już tak maja....
co u WAS??Jolu jak mija codzienność?pozdrawiam i ściskam...

Witaj Aniu,
cieszę się, że sama dobre wieści u Ciebie.
dla dziecinki życzę zdrowia.
to, że nie mogłaś być na cmentarzu to naprawdę mała groteska, Dusza wie, że myśli się o Niej, wspomina i pamięta.

pozdrawiam i przytulam
Ewa

Cześć kochani!Nie zaglądałam długooooo.........pamiętacie mnie jeszcze? Razz

U mnie dobrze...można by rzecz ,że powiedzenie 'czas leczy rany ' sprawdziło się u mnie dosłownie...wciąż tęsknie i kocham ,ale teraz kiedy jestem na cmentarzu mówię'mama my sobie jakoś radzimy ,mam nadzieje,że Ty już odeszłaś daleko i jesteś szczęśliwa,bo ja tego pragnę"/Minęło już prawie 5lat....zmieniłam się ,myślę,że dojrzałam,nauczyłam się żyć bez mamy i wiem ,że ona pewnie jest szczęśliwa ,że dałam radę.Czasem mam jeszcze te złe sny,ale pewnie to jakaś trauma zw.z chorobą mamy.Życie toczy się dalej,jest inaczej ,ale wiecie co?Wcale nie gorzej.Czasem lecą mi łzy ,ale uwierzcie mi stałam się cholernie silną osobą....Nadal wrażliwą,ale inna niz 26.02.2010 kiedy pisałam tu ostatniego posta....Jolu!Przetrzepałam cały wątek i chce Cię przeprosić za to,że tak Cię nękałam o te kontakty(chociaż jakbyś chciała jeszcze raz Razz

).Tak serio,kurdę teraz czytam i widzę jak wiele cierpliwości miałaś w stosunku do mnie.Dzięki kochanie:).Czas płynie,tata jednak jest sam,brat tez wyleczył złamane serce....ja wciąż kocham męża:p,a mój pięciolatek na pytanie 'co robi babcia w niebie?" odpowiada :'Tańczy z aniołami!!!"
Jakaś siła mnie tu dziś przyciągnęła.....a Wy nadal tu jesteście,fajnie!!Pozdrawiam Was serdecznie,a wszystkim cierpiącym przesyłam dużo ciepłaaaaaaaaa!!!

Witaj Aniu.
Piszesz ,ze jesteś inna, silniejsza.No i dobrze:)Bo tak to właśnie w zyciu jest. Spotykaja nas rózne "dobre" i "złe" doświadczenia.I jedne, i drugie są po coś. I jedne, i drugie nas zmieniają.I o ile te dobre są fajną sprawą, o tyle traumy już dużo gorzej "przerobić" .Ale to właśnie traumy nas wzmacniają, szlifują i kształtują.To prawda,ze nigdy potem nie będziemy juz tacy sami, że coś z nas uleciało,coś bezpowrotnie mineło,często beztroska, czy pewna radosc życia, ale przyszlo w zamian coś innego.Może jest to inny rodzaj spokoju,inne wewnętrzne doświadczenie,inne spojrzenie na wiele spraw...Inna JA.

Pozdrawiam Ciebie i całą Rodzinkę Smile

A jak juz zagladnełas, to moze częściej wpadniesz:))))

Witaj Aniu Kochana,
jak szalenie milo i cieplo widziec Ciebie tutaj.
Przytulam najmocniej jak tylko potrafie!

buziole ogromne