www.polana.fora.pl

Jeśli o Goldsmitha,to on akurat ma zielone pojęcie:)

miałam na mysli komercje z ta prostotą
ludzie wymyslaja niestworzne rzeczy zeby sie sprzedać , tyle

Lutka, a czy Ty w ogóle wierzysz w Boga? Bo jeżeli nie, to każda dyskusja z Tobą nie ma sensu. Zawsze będziesz wszystko negować.

Mgiełko Paulo Coelho czyta się jak powieści. Tu nie chodzi o jakieś prawdy. Sam przeczytałem kilka jego książek lecz nigdy ich nie traktowałem, tak jak książek Moena, czy Walscha, a nawet Newtona. To inny rodzaj pisania. Fikcja literacka. Sprzedają się świetnie, bo mają ciekawą fabułę i dobrze się je czyta. Nie możesz Ewuś wszystkie książki pod względem gatunku, wrzucać do jednego worka.
Jeżeli jakaś książka jest pseudo poradnikiem, to po przeczytaniu paru stron mnie od niej odrzuca i wiem, że dalsze czytanie jej to strata czasu.
Lutka wierzy, że wszyscy piszą tylko i wyłącznie dla kasy.

Nie wiem jak się tam co komu sprzedaje, efekty ekonomiczne w rozwoju duchowym są niejako poza moimi zainteresowaniami. Książki Paulo Coelho są powieściami, poza Podręcznikiem Wojownika Światła, którego forma jest inna - nawet nie umiem jej nazwać.

Jedne mi się czytało lepiej drugie gorzej, wszystkie były ciekawe. Podręcznik Wojownika Światła stał się quasi Biblią dla mnie na pierwsze lata rozwoju świadomości. Dzięki Coelho wiele się nauczyłem swego czasu i jestem mu za to wdzięczny.

popieram
trzeba być niezle nawiedzonym zeby brać religie na powaznie

Ale trzeba ją brać na poważnie, bo jest obiektywnie istniejącym zjawiskiem. Tylko że wiedząc czym jest, łatwiej odfiltrować zawartą w religii wiedzę od szumu.

Ot choćby ewangelie synoptyczne. Stworzono je gdzieś po 50 roku w Aleksandrii "na kopyto" staroegipskich ksiąg. Jest taka książeczka "Jezus 3000 lat przed Chrystusem" albo jakoś tak, polecam. Po prostu wszystkie podstawy szablonu już były w starożytnych mitach. Matka dziewica, zwiastowanie anioła, cuda, no i koniecznie 12, nie 11 ani 13 uczniów.

Po prostu takie były czasy kiedy to pisano, że ramy były ważniejsze niż treść.

Co z tego wynika? Ano to, że możemy sobie odpuścić wszystkie te powtórki. Apostołów nie musiało być 12, a historię o aniele wiecznej dziewicy też można między bajki, albo przynajmniej plagiaty włożyć. Co więcej, wiadomo, że tamte miejsca i czasy pełne były "chrzcicieli" i "mesjaszy"

Co więc zostaje? Przypowieści Jezusa. A to już niemało. Nawet jeśli Jezus jako taki nie istniał.