www.polana.fora.pl

wiem, wiem, ze nie mowia o tym jak odprowadzaja.
mi tez nikt nic nie powiedzial, poniewaz czasy byly mniej skomputeryzowane. na szczescie mialam w rodzinie dobra dusze, ktora rozumiala mnie.
bedac dzieciakiem zawsze myslalam, ze podworko przed domem jest pelne ludzi, bbaci znajomych sasiadek, sasiadow, wujkow i ciotek. zylam w tym jak w naturalnym srodowisku, nikt mnie nie przeganial, rodzice pamietam, ze pracowali, a ja z babcia. pytala mnie i kogo znowu poznalas? a ja siadalam na parapecie w kuchni, babcia gotowala przepyszne obiady, a ja mowilam o ludziach z podworka.
zawsze mi powtarzala, ze zywych nalezy sie bac, a nie zmarlych.
i wiesz, zostalam taka niebojaca sie w bojacym zyciu o wszystko.
z natury jestem bardzo rozwazna i uwazna, czasami robie balagan, aby pozniej sprzatac, kocham pracowac z ludzmi, musze miec z nimi kontakt, kazda moja praca to w ludziach.
teraz pracuje w duzej firmie, rozwijam sie w niej, poniewaz nie blokuje, a ja uwielbiam szalec zawodowo.
a wiec, zginely w tym budynku firmy 3 osoby - pracownicy.
kiedy znalazlam sie tam pierwszego dnia, to tak jakbys weszla w gniazdo os. w moment przypomnialam sobie, jak byc asertywnym, fala za fala, tak, tak moi drodzy takich czasow doczekalismy. szczury podchdzily i kąsały, mialam ochote wielka komus przywalic, na wysokosci dwoch miesiecy zabijalam spokojem i swoim doswiadczeniem zawodowym jakie zdobywalam przez tyle lat. minelo pol roku, kiedy zaczelam widziec w firmie obok mnie osoby stojace. normalka duzo jest pracownikow, ale kiedy odwracalam glowe, aby zagadac nikt juz nie stal. to zaczelo mnie zastanawiac, ale no jak zagadac o wypadki. zapytalam. jeden chlopak zginal w zgniatarce do kartonow. kiedy dowiedzialam sie w jaki sposob zginal, uspokoilo sie, wiedzialam, ze jest obecny.
przechodzil dluzej, czyli obraz utrzymywal sie na dluzej, wtedy wiedzialam, ze juz mi sie nie wydaje. zostawilam to, bo nagle przyszedl klopot z siostra i rozne po drodze. do chwili kiedy ktos poglaskal mnie po plecach, oczywiscie ze wydawalo sie, pozniej bylo ciagniecie za ubrania, az w koncu wyrznelam klasycznego tygrysa na srodku hali produkcyjnej zasypujac sie papierami. wstalam, otrzepalam sie, urwalam sobie bok ze smiechu, zawsze mowie, ze szkoda, ze nie widzialam jak upadlam.
wiec teraz to ja ganiam i szukam Duszyczki, bo mi gdzies nawiala...

pozdrawiam

więc z takim darem się rodzi?

nie, nie, nie trzeba sie urodzic.
kazdy to w sobie ma.

no takiego daru wolałabym u siebie nie uaktywniać Very Happy

tez sie bałam, boję dalej, ale cos w tym jest, ze nie pozwala zapomniec. kiedys probowalam, wywalic z siebie to wszystko nie udalo sie...

Po mieszkaniu już polatałam, okadziłam nawet strych, no i zobaczymy...
Wspomniałaś o danonku (tzn. demonie lubię go tak nazywać) czyżby to on był przy mnie?
Zresztą domyślałam się za dużo chłodu czuje.
Splot słoneczny też się odezwał. Dawniej jak czułam ten ucisk to miałam przeczucie, że coś się wydarzy i tak też było.
Czekamy dalej...

Jest inaczej, powietrze jest lżejsze.
Stosuje się do Twoich rad Very Happy

Podejrzewam, że moja babcia wróciła znowu, nie wiem czy ją odprowadzać czy niech troszeczkę ze mną pobędzie- sama nie wiem...
Teraz podchodze do tego inaczej kiedyś już bym krzyczała o pomoc ale tylko dlatego że wiele złego mnie przez nie spotkało.
Wiesz dziwi mnie to, że tym duszą z Twojej pracy nikt do tej pory nie pomógł.

Pozdrawiam ciepło

z Babcia porozmawiaj, nie przeganiaj Jej. moja po smierci przychodzila bardzo czest, duzo rozmawialysmy jakby przez sen, pozniej kiedy oswoilysmy sie nauczyla mnie wiele jak wedrowac po astralu.

Pozostale Dusze zapros w myslach do stolu, zapal swieczke w intencji dla Dusz, niech ida dalej. te ktore zostana sprobuj nakarmic, dac cieple koce, umyc...

pozdrawiam

Musiałam odprowadzić wszystkie babcie też byłam już taka padnięta. Ale co z tego jak za chwile poczułam znowu że coś przyszło, a może to danonek.
Później śniła mi się mama tylko że nic nie mówiła( wahadełko też wskazuje na nią ale z nim czasami różnie bywa) A z opiekunem niby nie mam kontaktu czasami coś mi sie wydaje ale to chyba moje własne odpowiedzi..
Astral jak dla mnie to odległy temat, po prostu się boje... Ale jeśli teraz jest mama to bym bardzo chciała...
Do rad oczywiście się stosuje i wymyślam też swoje

Pozdrawiam

Wczoraj spotkało mnie coś dziwnego, a mianowicie czułam się dziwnie lekko jak po odprowadzaniu(ale tego nie czyniłam), spokój jakby wszystko ze mnie spłynęło, po prostu cisza przed burzą. Po paru godzinach zaczęły się wkradać złe emocje(ch..złe). Co najgorsze nie mogłam nad nimi zapanować, wszystko się we mnie trzęsło( i to trwa do dziś) Sad

. Zaczęłam odprowadzać i ok, poczułam spokój, ale tylko na parę godzin, i znowu to samo. Pomyślałam odprowadze ale jest spokój tylko na parę godzin i znowu...
Myślałam o ataku energetycznym tylko te dusze skąd, lustra pomagają ale też na chwilę. Co to może być Shocked

jak lustra pomagają? nigdy się nie spotkałam z tym...

Tworzysz tarcze ochronną z lustra i wtedy ta zła energia(cokolwiek) nie trafia do ciebie tylko się odbija Very Happy

w jaki sposób ja tworzysz?

Po prostu wizualizujesz, że otaczasz siebie tarczami z lustra. Działanie jast proste odbija z powrotem do nadawcy wszelkie negatywne energie, jakie są wysyłane w twoim kierunku. Troche nie tak, ze wracają do nadawcy no ale cóż tylko chce się bronić...
Ale u mnie jest lepiej(wszystko odeszło aż nieprawdopodobne) a było to uczucie tak silne Shocked

Sama nie wiem co pomogło...

Przypomniało mi sie jak zaczęłam wizualizować ją w sklepie aż jedna kobietka na mnie patrzyła, myślała pewnie ze chce coś ukraść, bo stałam w miejscu i taka zamyślona, a ja chciałam tylko się uwolnić z tego stanu i było mi wszystko jedno czy ktoś patrzy Laughing