www.polana.fora.pl

Nie umie? Może nie chcę? Może nie wiem jak? Może potrzebuję wiedzy?
Pytanie zasadnicze, to takie co chcę z tym zrobić.
Nie umię, powoduje że nasza podświadomość wyłącza się na ta sprawę i nic nie robi aby nam pomóc rozwiązać dane zagadnienie lub problem.
Pomysł o tym.

Nie, myślę że cynizmu tu nie było, Megraf zdaje sie ma już pewne sukcesy w OBE, rzeczywiście można by spróbować kontaktu w ten sposób, ale początkującemu to ani jedna ani druga metoda łatwo nie przychodzi.

Mirku są różne charaktery i w różny sposób ludzie przeżywają śmierć bliskich. Lucy, jak przypuszczam "paraliżuje" nieodwracalność tragedii jaka ją spotkała. We mnie takie przeżycie wywołało silną potrzebę dotarcia do tej utraconej duszyczki. Tak silną, że stawałam na uszach, jak to mówią, szalałam, gotowa iść do samego belzebuba.
A jakie są efekty ? zmieniło się wiele, wróciło OOBE, kontakt z bliskimi zmarłymi, wiele się dzieje... ale kontaktu - tego najważniejszego, wciąż nie udało mi się uzyskać.
Ale się nie zniechęcam. Lucy może przyjdzie czas, że również będzie chciała sama spróbować, postarać się, podjąć wyzwanie. A może nie, i nic w tym złego.

U mnie chęć dotarcia do taty spowodowała że szukałam, czytałam , ćwiczyłam a z czasem zaczełam latać aż miło, teraz latam nawet jak nie mam ochoty. Oobe jest dla mnie wspaniałą formą kontaktu ze zmarłym i nie tylko- w innym wymiarze, tam świadomość jest identyczna jak tutaj ale masz możliwość na prawdę spotkania się z osobą której już nie ma "na ziemi". Dlatego poradziłam Tobie taką formę kontaktu. Ja zdaje sobie sprawę, że troszkę w tym siedzę ale też kiedyś byłam zielona -mało tego tak na prawdę chciałam wierzyć w to wszystko ale do końca ... Nie wiem dlaczego wyczułaś cynizm , cholera nie wiem.

sama napisałaś że musiałabyś chyba wyjść z ciała i stanąć obok- DOKŁADNIE TAK

oj Lucy -oj oj ty mi cynizmu nie zarzucaj Smile

no tak, przepraszam, to przecież w moich słowach był cynizm, bo to był cynizm, że choćbym nie wiem co robiła, wyszła z siebie to guzik z tego.

to ja byłam cyniczna , nie Ty, a to co się ma w sobie, często przelewa nieświadomie i niesłusznie na innych.

czasem myslę, że gdyby chciał odwiedzić mnie w jakikolwiek sposób to po prostu by to zrobił. i tyle.

on gdyby mógł dotrzeć do Ciebie to by to zrobił , ej słońce zobacz ile masz gniewu w sobie, cienia- zero błysku
zero światła Sad

otwórz się na jego świat -nie bądź mega egoistką !

no przeciez się otwieram!!!!!

jakis tam błysk jest, nie spowija mnie całkowity mrok, jak rok temu.

Lucy ale szału też nie ma i nie krzycz proszę na ciotkę Ankę Smile

nie jestem ekspertem ale myślę że twoje negatywne myślenie Wam nie pomoga, trzeba też być cierpliwym. Ja zawsze odnosiłam wrażenie, że jestem jak dziecko prowadzona za rękę. Uczona , małymi kroczkami powolutku. Przedewszystkim musiałam się przestać bać. Wiesz to się łatwo mówi - kontakt ze zmarłym, OOBE itd..ale tam nie wiem czemu pojawiał mi się strach. Musiałam nauczyć się tam żyć, przemieszczać, uciekać kiedy trzeba bo czasami było trzeba. Ale to trwało. Wazne jest zaufanie i miłość. Pracuj nad tym światlem kochana a będzie dobrze. Tylko cierpliwości troszkę.

Lucy, czytam Twoje wypowiedzi i dochodzę do wniosku, że twoje tragiedie są dwie, a nie jedna. A ta największa z nich to wcale nie jest śmierć mamy i brata. Ta największa twoja tragedia to jest poczucie odrzucenia, najbardziej boli cię że oni kochali siebie wzajemnie bardziej niż kochali ciebie. To jest największa tragedia. To cię boli najbardziej, nie śmierć.

niewiadomo jak to było, kiedy nasze życie klarowało się i kształtowało, co wtedy postanowiliśmy. Możemy się domyślać. Każdy z nas ma swojego mola...
Ale tak mi się widzi, że ty zdecydowałaś się "powalczyć" w tym życiu z poczuciem odrzucenia i zazdrością o względy bliskich.
To jest chyba ta lekcja, którą masz przerobić do końca.

nie krzycze, bez przesady.

tak MiMi, to mnie boli o czym piszesz, jednak smierć jest najgorsza, bo w moim poczuciu kończy wszystko tu na ziemi. oni się bardziej kochali przez 36 lat mojego zycia i zniosłabym to przez kolejne tyle gdyby zyli.

no coś tam walczę, no tak, walczę, duzo zrobiłam, może nie w tym zakresie polanowym, lecz w innym, ale zrobiłam.

a w polanowym tez próbowałam. Rolling Eyes