www.polana.fora.pl

Nadia napisała: " Moja koleżanka miała podobną sytuację i też właśnie z kotem. Otóż miała kota persa, była z nim strsznie związana, zmarł - nie wiedzą dokładnie na co. Pewnej nocy(nie wie czy była to jawa, czy sen) czuła , że jej kotek stąpa łapkami po jej kołderce, czuła w dłoni jego sierść... i wierzy w duszę zwierzaków jak i ja. Później kupiła sobie drugiego kotka, by smutek trochę przytłumić po tamtym, jednakże zawsze miała zdjęcie tamtego na półce. rAz siedząc znowym kotem w pokoju wypowiedziała takie słowa: "I tak nigdy nie zastapisz mi Lucynki(tamtego kotka)" po tych słowach kot strącił zdjęcie Lucynki(ramka się zbiła) i usiał w miejsce zdjęcia ! -była zszkowana- cz to możliwie? "
Tak to jest możliwe. Zwierzęta czują, myślą i przeżywają emocje tak jak my. One odczytują nasze myśli ( to my tego nie potrafimy) są tak do strojone do właścicieli, że wiedzą na przykład kiedy oni wracają do domu. Każde zwierze jest indywidualistą. Dawni ezoterycy wymyślili teorię indywidualizacji świadomości zwierząt ( tą świadomość nazwali duszą) ale nie jest to do końca prawdą. Zarówno my jak i zwierzęce świadomości pochodzą od tej samej świadomości zbiorowej( czy duszy jak kto woli, ale dusza jest tu moim zdaniem błędnym określeniem, tym bardziej że nie jest ono nigdzie dokładnie zdefiniowane, a wszyscy się nim posługują ). Więcej o tym opisuję w swojej książce p.t. " Dlaczego myślimy to co myślimy o życiu i śmierci?". Mam na dzieję, że w listopadzie będzie juz dostępna w księgarniach.

.. a jeszcze apropos "instynktu"... jeśli popracuje się trochę z samoobserwacją, to dopiero sie zauważa, jak wiele instynktu - a jak mało świadomości - jest w działaniu człowieka. Powiedziałbym, że udział świadomości w działaniu większości ludzi nie przekracza 10 procent. Ile tak naprawdę zachowań ludzkich, później oczywiście starannie racjonalizowanych - często nawet rozwojem duchowym - wynika z instynktu samozachowawczego a jeszcze częściej z instynktu zachowania gatunku...

Wywyższamy się ponad zwierzaki bo mamy myślenie abstrakcyjne, następstwo czasu i mowę. A to niewiele.

A, jeszcze mamy samoświadomość, tylko że mało kto z niej korzysta.

Freju jesteś jak ten kierowca co na autostradzie wjechał pod prąd.
W radiu podali aby uważać, bo jeden się pomylił i jedzie autostradą pod prąd.
Ten kierowca również słyszał komunikat i mówi: "To nie jeden, to tysiące". Smile

Instynkt to wrodzony, zakodowany w genach, sztywny program działania.

Myślenie to opracowywanie na podstawie doświadczenia i zebranych danych nowego programu działania, który nie został zakodowany w genach i wrodzony.

A czym według was jest instynkt i czym różni się od myślenia?

To_masz_tu coś taki sztywniak, to przecież była negacja tego, że zwierzęta tylko kierują się instynktem.

Pik napisał:" Instynkt to wrodzony, zakodowany w genach, sztywny program działania. "
A czym jest ten program i dlaczego został zapisany w genach a nie w głowie? Czy ktoś go odczytał i wie gdzie jest zapisany?

Spokojnie Mirku.

Piku piszesz:” Komórka jajowa nie ma głowy A rośnie z niej zwierzę, wraz z całym oprogramowaniem systemowym.”
No właśnie Komórka jajowa nie ma głowy A rośnie z niej człowiek, wraz z całym oprogramowaniem systemowym.

Potem piszesz:” Wadą takiego rozwiązania jest jego sztywność. Zwierzę po prostu nie poradzi sobie w zmienionym środowisku.” Otóż zwierzeta radza sobie w zmieniającym się środowisku nawet te które nie posiadają głowy.

Następnie dochodzisz do wniosku:” Młode ssaki uczą się. Dorosłe ssaki także maja plastyczne programy zachowań, tak jak ten szczur, który doskonale radzi sobie w cywilizacji: on myśli i uczy się.”

Czyli niektóre zwierzęta myślą i uczą się. Ale niektórym tego odmawiasz zapewne dlatego że nie mają głowy. Nie ma mózgu to nie myśli, ma tylko program. Czyli gdy opuszcza ciało i tu na Ziemi zostawia mózg to też nie myśli (a może już nie istnieje). A jeżeli istnieje dalej i myśli to wynika z tego że nie mózg myśli. Jak to jest Piku kto tu właściwie myśli? Very Happy

Na końcu stwierdzasz:” Mógłby ten gatunek - pomyśleć - jakby tak tę planetę mniej psuć...”
No właśnie może ten gatunek tylko myśli, że tylko on myśli. Very Happy

Widzisz Piku ja znam również ludzi którzy nie radzą sobie w zmieniającym się środowisku. Czy oni również nie myślą? Very Happy

Piszesz:” Ależ dusza nie myśli, dusza jest świadoma. To różnica. Mózg myśli; to maszynka do przetwarzania danych i interakcji ze środowiskiem, a jednocześnie interfejs między duszą, a światem gęstej materii. Natomiast mózg nie jest świadomy.”

Widzisz na początek zapytałbym cię, co to jest według ciebie dusza? Ale obawiam się, że mi nie odpowiesz na to pytanie. Widzisz wielokrotnie podobnie jak Monroe wędrowałem poza ciałem i nie spotkałem tam żadnej duszy. Spotkałem natomiast różne świadomości zamieszkujące różne ciała.
Poza tym podobnie jak Monroe ja tam myślałem. A może byliśmy tylko świadomi tego, że myślimy? Question

Jednak Ty możesz mieć inne doświadczenia. Opisz je. Jak to jest nie myśleć tylko być świadomym? Very Happy

Piszesz dalej:
„Żeby podsumować; instynkty i myślenie, to funkcja ciała. Instynkty to programy wbudowane na stałe; myślenie - to programy, które potrafią się same modyfikować. Świadomość zaś to funkcja duszy; dusze, łącząć się z ciałem takim, czy innym, świadomie doświadczają bycia w tym ciele i używaja do tego jego funkcji, takich jak instynkty i myślenie. „

Tutaj mamy już prawdziwy melanż myślenia. Czyli po drugiej stronie nie myślimy, nie planujemy kolejnych wcieleń, nie uczymy się niczego. My jesteśmy tego świadomi. Piku a może warto zacząć myśleć a nie być tylko świadomym, tego co powiedzą inni. Idea

Wydaje mi sie ,ze problem tkwi w tym,ze ludzie utożsamiają mózg z mysleniem -> nie ma mózgu- nie ma myślenia.

Trochę jest w tym winy naukowców,którzy materię widzą jako skonczoną i ostateczną.Wszystko co nie materialne jest niezbadalane (nie mozna zmierzyc, zważyc ,udowodnić....)
Dopiero fizyka kwantiowa zaczęła podważać pewne rzeczy,i obalać mity naukowe.

Ostatnio czytałam o DNA.Okazuje się ,ze jedna ludzka komorka o srednicy mniejszej niż jedna tysięczna centymetra moze zawierac tyle instrukcji w DNA,że potrzeba byłoby tysiac sześćset stronicowych książek ,aby zapiasać te wszystkie informacje!
Około 95% DNA to tzw.DNA smieciowe( nie znamy jego funkcji).
Czyli wiemy jak funkcjonuje 5% DNA.

Naukowcy dochodzą do wniosków że swiadomość to tzw.nielokalny magazyn pamieci wzsystkich doświadczeń z przeszłości.Odbior informacji z tej nielokalnej przestrzeni opiera sie głównie na wolnej woli,uwadze i stanie naszej osobistej (aktywnej) świadomosci.Prawdopodobnie różne stany naszej swiadomosci,aktywna swiadomosć i indywidualna podswiadomosć ,mają poprzez nasze indywidualne DNA polączenie z różnymi miejscami rezonansowymi w mózgu i w róznych komórkach ciała.
Oprócz tego istnieje tzw. uniwersalna( zbiorowa) świadomosc która łączy każdego człowieka ze wszystkim co istnieje, istniało, lub będzie istnialo.Dzieje sie tak poprzez ludzkie wspolne DNA( ze wspolnym kodem dostepu).
Czyli - istnieje nasza indywidualna swiadomosc( nie zlokalizowana w mozgu), oraz tzw.świadomosc kosmiczna, boska najwyższa, której mozemy doswiadczyc ( podłączyc sie pod nia) w wyjątkowych chwilach( np. zagrozenia życia, medytacji ,po zażyciu środków psychotropowych ,itp)
Czyli- wnioski:Swiadomosc nie jest nigdzie zlokalizowana,jest obecna wszędzie,istnieje niezależnie od ciała.Nie moze być zlokalizowana w mózgu,ponieważ mozg nie jest zdolny do przedłużenia istnienia ludzkiej swiadomosci.Mozg umożliwia jedynie doswiadczanie (subiektywnej) rzeczywistości,ale nie potrafi jej tworzyć.
No i wiadomo,ze swiadomosć moze być doświadczana niezależnie od stanu mózgu( nawet w przypadku jego smierci).
Czyli "myslimy" nawet po swojej smierci fizycznej, posiadamy dalej świadomosć swojej osobowosci, posiadamy pamieć, uczucia ,itp.

I jeszcze coś o zwierzętach.One ( jak i rośliny) mają również swój wspólny kod DNA, do którego ich swiadomosc jest podłaczona.To tłumaczyłoby ich porozumiewanie sie na odległosć.