www.polana.fora.pl

Dziękuję Wam za te wpisy, jest mi bardzo miło, tyle ciepła, zrozumienia i szczerości czuję w tych słowach.

Wiem jedno, nigdy nic w naszym życiu nie dzieje się przez przypadek, a przekonuję się o tym co jakiś czas. Dobrze jest jeszcze mieć świadomość, po co i dlaczego coś się dzieje? Bo nie zawsze są to fajne wydarzenia.

Ostatnio ze zdumieniem, odkryłam, że np. jakimś "cudem" trafiają do mnie różne książki, tak jakby ktoś celowo mi je podsuwał.... siedzę przed kompem.........klik, klik, chwilowa determinacja i już ją mam wczytaniu. Naprawdę przychodzi mi to z ogromną łatwością i stąd moje zdumienie czasem Wink

Fakt, jestem molem książkowym.

Z tymi książkami to nie przypadek, zresztą czy w ogóle jest coś takiego jak "przypadek". To może być temat rzeka.
Jakiś czas temu, nawet nie pamiętam gdzie zapisałam się na newsletter ze strony LubimyCzytac.pl i 13 stycznia ( niedawno przestałam uważać tę liczbę za pechową) otrzymała maila o nowej książce "Nigdy i na zawsze" Ann Brashares:
"CZASEM MIŁOŚĆ TRWA DŁUŻEJ NIŻ ŻYCIE

Żyję od ponad tysiąca lat. Umierałem niezliczoną ilość razy. Zapomniałem, ile dokładnie. Zakochałem się i moja miłość trwa nadal. Ciągle szukam swojej ukochanej. Ciągle ją pamiętam. Noszę w sobie nadzieję, że pewnego dnia ona też mnie sobie przypomni."
A wszystko w czasie gdy potwierdza się, że ten za którym myśli moje biegną niezliczoną ilość razy w ciągu dnia, o którym myślę gdy zasypiam i się budzę - jest moją bliźniaczą duszą, że byliśmy już wcześniej razem szczęśliwi i że wreszcie szukałam Go w tym życiu, by spotkać się choć na chwilę.
Jaki to może być przypadek?

Piękny cytat i piękne słowa

dziękuję Ci Ago

Nie wymysle sama dla nas nic bardziej krzepiacego, czego nie mowiliby do nas nasi Opiekunowie, gdy wyciszamy smutki.
Dlatego kochana Thelemo pozwole sobie tu zacytowac z innego watku ten sumaryczny przekaz :

>> Wielu z nas niedawno przezylo koniec swego dotychczasowego swiata pewnosci. I czuje sie tragicznie zagubionymi po utracie fundamentow swego ziemskiego istnienia.

Dlatego pozwole sobie przedstawic ponizej zbior najczesciej powtarzanych do Najblizszych slow kierowanych do nich przez Zmarlych, gdy mam zaszczyt z Nimi rozmawiac.
Slow, ktorych Najblizsi jeszcze nie doslyszeli, jeszcze nie wysnili, albo jeszcze nie otrzymali przez posrednikow.
Wszyscy Zmarli jesliby tylko mieli juz taka mozliwosc, to powiedzieliby (procz szczegolow rodzinnych) mniej wiecej tak samo, a mianowicie :

"Rodzimy sie teraz TAM do ZYCIA TAM. Prosimy Kochani, pomagajcie nam w tym procesie powtornych narodzin nie z ciala, a z Ducha.
Swa Miloscia - nie rozpacza.
Swa Radoscia z tego faktu - nie smutkami.
Nie przedwczesnym podazaniem za nami - a korzystaniem z czasu jaki zostal Wam dany na Ziemi.

Bo zycie na Ziemi to ulotna chwila, ale bardzo potrzebna w wyzszym planie rozwoju Planu Ducha.
Wszyscy, zanim zeszlismy na nia, dlugo czekalismy na te szanse. Nie marnujmy jej, gdysmy sie jej doczekali.
Smuca sie serca naszych dusz, gdy widzimy jak gdy odeszlismy juz TAM zgodnie z naszym planem, Wy zarzucacie swoje plany jakie wybraliscie na TU.

Przychodzimy do Was, przytulamy, calujemy, slyszymy Wasze mysli, czujemy uczucia, a w nich i Wasze bezgraniczne smutki.
Naszym marzeniem jest, byscie te smutki zamienili na spokoj pewnosci kolejnego naszego spotkania.
Na ulge pewnosci, ze tak jak przyszlismy na Ziemie podani na nia z Dobrych Rak, to tak samo do tych Dobrych Rak wracamy...

A gdy tak przemienicie swoje mysli, to bedziemy mogli z radoscia uczestniczyc w spotkaniach.
Gdy w Waszych sercach gosci nadzieja i spokoj, mozemy w odczuwalny sposob musnac Was reka, pocalunkiem, szepnac pare najpiekniejszych, najwazniejszych slow do ucha, zagoscic w Waszych snach...
Prosimy, cieszcie sie z nami naszym wspolnym zyciem i istnieniem, bo istniejemy wszyscy w wiecznym JAM JEST." <<

Z Miloscia, posredniczka

Droga Grey

Piękne są Te słowa napisane (chyba nie przez przypadek) zielonym kolorem......który jest symbolem równowagi, powrotu do życia, regeneracji....

Ja zawsze czegoś w życiu szukałam, ciągle za czymś tęskniłam i nie bardzo wiedziałam za czym?

Wciąż szukam, ale rozumiem już o wiele więcej i myślę, że właśnie nie zarzucam swoich planów na TU, niejako podświadomie czuję, że aby spełnić swoje zadanie tutaj, muszę odnaleźć utraconą równowagę na nowo i żyć pełnią życia, a przyznam - nie jest to dla mnie łatwe na chwilę obecną.

Gwałtowna i nagła śmierć mojego Skarba, której doświadczyłam, jest dla mnie czymś więcej niż tylko silnym poczuciem straty...... zrozumiałam, że to czego doświadczam ostatnio ma o wiele głębszy sens niż przypuszczałam....

Nie wiem czy dobrze odczytałam Twoje intencje......ale powiem tak:

Niestety sama wiara w to co czytam mi nie wystarcza.
Z definicji, wiara jakkolwiek by silna (bądź ślepa) nie była, zawsze jest równoznaczna z niewiedzą, czyli braniem czegoś na słowo honoru. Wątpliwości oraz brak pewności są w nią wpisane, jest zawsze niedoskonała, ponieważ to wynalazek ludzki stworzony na bazie lęków.

Zaś coś co można nazwać "prawdziwą wiarą" to czysta silna pewność, bez najmniejszego nawet cienia wątpliwości. A taka wiara nie jest już wiarą, tylko... wiedzą.

Pozdrawiam Cię serdecznie i dziękuję za te piękne słowa, które mimo wszystko działają jak balsam Smile

Tak kochana Thelemo, i dlatego na pytania : "Czy jestes wierzaca i co wyznajesz ?" odpowiadam : "nie jestem wierzaca, a wyznaje i wyznaje to, co juz wiem."

Pocieszanie