www.polana.fora.pl

Kazimierz Dabrowski

* * * *

Badzcie pozdrowieni Nadwrazliwi
za Wasza czulosc w nieczulosci swiata,
za niepewnosc wsrod jego pewnosci,
za to, ze odczuwacie innych jak samych siebie,
zarazajac sie kazdym bolem,
za lek przed swiatem, jego slepa pewnoscia, ktora nie ma dna,
za potrzebe oczyszczenia rak z niewidzialnego nawet brudu ziemi
badzcie pozdrowieni.

Badzcie pozdrowieni Nadwrazliwi
za Wasz lek przed absurdem istnienia
i delikatnosc niemowienia innym tego co w nich widzicie,
za niezaradnosc w rzeczach zwyklych i umiejetnosc obcowania z niezwykloscia,
za realizm transcedentalny i brak realizmu zyciowego,
za nieprzystosowanie do tego co jest, a przystosowanie do tego co byc powinno,
za to co nieskonczone - nieznane - niewypowiedziane
ukryte w Was
Badzcie pozdrowieni Nadwrazliwi
za Wasza tworczosc i ekstaze,
za Wasze zachlanne przyjaznie, milosc i lek,
ze milosc moglaby umrzec jeszcze przed Wami

Badzcie pozdrowieni Nadwrazliwi
za Wasze uzdolnienia - nigdy niewykorzystane -
(niedocenianie Waszej wielkosci nie pozwoli poznac wielkosci tych, co przyjda po Was),
za to, ze chca Was zmieniac zamiast nasladowac,
za Wasza boska moc niszczona przez zwierzeca sile,
za niezwyklosc i samotnosc Waszych drog
badzcie pozdrowieni Nadwrazliwi

Pozwalam sobie zaczac tym wierszem ten temat zalozony przez Mgielke.

Wierszem wspanialego Mezczyzny, warszawskiego psychologa terapeuty, autora wielu ksiazek i prac o pozytywnym nieprzystosowaniu i autora tego terminu, przyjetego powszechnie w swiecie wrazliwych terapeutow.

Na szczescie pozostawil po sobie paru uczni - mezczyzn i kobiet - wiec jest tylko czesciowo niezastapiony...

K. Dąbrowski kojarzy mi się z hasłem - dezintegracja pozytywna Wink

Tak

Pozytywne nieprzystosowanie i dezintegracja pozytywna.
O tej drugiej pisalam na CUiO Smile

... piękne...

Aniu

Właśnie weszłam na Polanę, żeby odszukać ten wiersz i skopiować go dla Ciebie w Twoim temacie Idea

Sama znalazłaś ... Smile

To w Twoim temacie przytoczę już tylko mój wiersz opisujący moje stany przed laty... na dowód...

jakby człowiek o sobie czytał

Znałam ten wiersz już wcześniej.
Teraz, gdy go czytam, to mam przed oczami mojego J.
To już prawie 9 miesięcy. Nie ma dnia bez myśli o Nim, nigdy nie będzie.