Forum www.polana.fora.pl Strona Główna   www.polana.fora.pl
Forum dyskusyjne Życie po życiu, Kontakt ze Zmarłymi, Odzyskiwanie Dusz, Oczyszczanie Energii, Egzorcyzmy, Świadome Śnienie, Oobe, Radykalne Wybaczanie, Rozwój Duchowy
 


Forum www.polana.fora.pl Strona Główna -> Gdybanie :); systemy filozoficzne. -> Rozmawiałam z kolegą o śmierci... Idź do strony 1, 2  Następny
Napisz nowy temat  Odpowiedz do tematu Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat 
  Post Rozmawiałam z kolegą o śmierci... - Wysłany: Śro 13:45, 25 Sty 2012  
za_tęczą




Dołączył: 28 Maj 2011
Posty: 330
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: któż to wie...
Płeć: Kobieta


Kolega jest z tych myślących racjonalnie.

Nie wydaje mu się, żeby po śmierci było cokolwiek. Uważa, że nie ma na to dowodów.
Oznajmił, że jego zdaniem każdy normalny człowiek boi się śmierci.
I jeszcze zadał mi pytanie następujące - dlaczego jego ciotka, u której doszło do zatrzymania krążenia na kilka chwil, nie doświadczyła stanu śmierci klinicznej, nie miała żadnych doznań poza "niebytem".

Rolling Eyes

O ile pamiętam, NIGDY nie bałam się śmierci. Jestem nienormalna?
I jak to jest z tą śmiercią kliniczną - dlaczego tylko niektórym są dane doznania rodem z "Życia po życiu"? Od czego to zależy?


Post został pochwalony 0 razy
 
Zobacz profil autora
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Śro 13:47, 25 Sty 2012  
Gość









Ten boi się śmierci, kto nie żyje, tylko podtrzymuje swoje ciało przy życiu.
 
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Śro 13:54, 25 Sty 2012  
Grey Owl
Gość








"O ile pamiętam, NIGDY nie bałam się śmierci. Jestem nienormalna?
I jak to jest z tą śmiercią kliniczną - dlaczego tylko niektórym są dane doznania rodem z "Życia po życiu"? Od czego to zależy?"

A moze to stan trachu przed smiercia jest nienormalny ? Vide kultury, ktore tego strachu nie znaly/nie znaja...

Mysle ze to tez zalezy od wielu czynnikow : dostrojenia, wyznawanych przekonan i ewentualnego strachu, by sie na te niewiadome doznania otworzyc. Sa jeszcze przypadki nie wlaczone do statystyk dlatego, ze sa ludzie, ktorzy nie przyznaja sie do takich doznan, lub je wypieraja i zapominaja tym samym.
 
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Śro 13:55, 25 Sty 2012  
za_tęczą




Dołączył: 28 Maj 2011
Posty: 330
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: któż to wie...
Płeć: Kobieta


Aha, kolegę zastanawia to, że wszelkie doznania mistyczne pojawiają się najczęściej u osób po stracie kogoś Ważnego...
Uważa on, że to wskutek zmian w mózgu i rozpaczy Shocked


Post został pochwalony 0 razy
 
Zobacz profil autora
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Śro 14:06, 25 Sty 2012  
Grey Owl
Gość








Jakby ten racjonalny kolega ignorowal wlasne naukowe wiadomosci, ktore przeciez musi miec, a ktore mowia, ze mamy dwie polkule, ze jedna z nich jest racjonalna, a druga intuicyjna, ze obydwie sa dla nas zrodlem informacji, i ze w obecnej epoce wiekszosc ludzi pracuje glownie na jednej polkuli - tej racjonalej -drugiej nie uruchamiajac, lecz glebokie przezycie potrafi ja uczynnic. Ufff...kropka Wink
 
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Śro 16:26, 25 Sty 2012  
Aga_w_chmurach
Gość








Też jestem nienormalna, może nie całkiem bo boję się momentu nagłej śmierci,a właściwie strachu przed strachem.
Chociaż dziś... jechałam do pracy, do małej wiejskiej gminy, ostatni odcinek to urocze zakręty, pagórkowaty teren. Na jednym, bardzo ostrym zakręcie z naprzeciwka wypakował TIOR z naczepą, jechał za szybko na te warunki, musiałam wiać na pobocze, na szczęście mam szerokie opony i nie było dużego spadku. Gdy wracałam - na tym samym zakręcie sytuacja się powtórzyła, ten TIR jechał jeszcze szybciej, właściwie wyglądało to tak, jakby naczepa miała się wywinąć w stronę mojego pasa ruchu, no i wyglądało na sytuację z dużym prawdopodobieństwem na wypadek i to z najgorszymi konsekwencjami. Udało się jak widać. Ale odkryłam:
1. że tak bardzo się nie bałam , gdy gibnęło tą naczepą,a widziałam już jak leci na mnie,
2. nie zaklęłam szpetnie, a zwykle za kółkiem to robię
3. wystraszyłam się o faceta i patrzyłam w lusterko wsteczne czy ciężarówka się nie wywróciła.
 
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Czw 1:06, 26 Sty 2012  
Dorota Anna
Gość








hmmm zaś mi w eter poszło....jak ja to robię?
nie boje się śmierci-znaczy nienormalna
po śmierci klinicznej nie pamiętam przeżyć,co nie znaczy ze w nie nie wierze;)
od tamtej pory kocham Anioły :zbieram i rozdaje;)
 
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Czw 8:06, 26 Sty 2012  
Gość









Ja również nie pamiętam przeżyć po śmierci klinicznej. Miałem wtedy 10 miesięcy Smile
Za to mój ojciec pamiętał przeżycia i trochę o nich opowiedział.
 
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Czw 8:48, 26 Sty 2012  
za_tęczą




Dołączył: 28 Maj 2011
Posty: 330
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: któż to wie...
Płeć: Kobieta


A od czego może zależeć to, że jedni pamiętają takie doświadczenia, a inni wcale?
Sama zaczęłam się nad tym zastanawiać...


Post został pochwalony 0 razy
 
Zobacz profil autora
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Czw 8:51, 26 Sty 2012  
Gość









Od pamięci. Czy jest dobra czy brak lecytyny. Wink
 
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Czw 10:54, 26 Sty 2012  
Ewa Fortuna




Dołączył: 28 Gru 2009
Posty: 1583
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 2 razy

Płeć: Kobieta


Mirek napisał:
Od pamięci. Czy jest dobra czy brak lecytyny. Wink

Ha ha ,dobre Wink
A mi sie wydajeze to Bóg decyduje,kto zapamieta a kto nie..
Ten co to pamieta,ma pewnie to pamietac z jakiegos powodu.Moze ma sie zmienić,moze ma to dalej przekazac?


Post został pochwalony 0 razy
 
Zobacz profil autora
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Czw 12:49, 26 Sty 2012  
Freya
Mol Książkowy



Dołączył: 27 Gru 2009
Posty: 2011
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 15 razy
Skąd: Kraków
Płeć: Kobieta


za_tęczą napisał:
A od czego może zależeć to, że jedni pamiętają takie doświadczenia, a inni wcale?
Sama zaczęłam się nad tym zastanawiać...


Wiesz, ja mysle,ze to zależy od "otwartości" na sprawy duchowe.Jeden jest bardziej otwarty, drugi mniej.To chyba zależy tez od poziomu rozwoju na jakim znajduje się Dusza( czyli od poprzednich wcieleń,przerobionych lekcji, itp).
Na pytanie czy wierzysz w reinkarnację-ludzie często odpowiadają - nie ,nie wierzę, bo cośbym pamietała z poprzednich wcieleń., Zawsze wtedy odpowiadam- a pamietasz , jak miałaś 2 miesiące, 1 rok, lub 2 lata? Albo - pamietasz jak byłaś w brzuchu mamy?
A byłaś , istniałaś przeżywałaś. Czy to ,ze nie pamietasz tych czasów oznacza że ich nie było?
Dlaczego jeszcze jako tako godzimy sie z tezą ze istnieje życie po smierci, a tak trudno nam uwierzyć ,ze istnieje też przed narodzinami?

A co do Twojego kolegi Tęczuniu to trochę go zal, bo jak wierzy że po śmierci nie ma NIC, to będzie miał NIC:(


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Freya dnia Czw 15:43, 26 Sty 2012, w całości zmieniany 1 raz
 
Zobacz profil autora
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Czw 14:10, 26 Sty 2012  
Gość









Czyli powinienem wszystko pamiętać, a tu nic, pustak Smile
A na poważnie powiedzcie mi czy ktoś z Was pamięta cokolwiek z wieku od 10 do 24 miesięcy?
 
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Czw 14:29, 26 Sty 2012  
Freya
Mol Książkowy



Dołączył: 27 Gru 2009
Posty: 2011
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 15 razy
Skąd: Kraków
Płeć: Kobieta


Mirek napisał:
Czyli powinienem wszystko pamiętać, a tu nic, pustak Smile

Nic nie powinienes.
Chodzi o to ,że pomimo tego że NIE PAMIETAMY to BYŁOSmile


Post został pochwalony 0 razy
 
Zobacz profil autora
Powrót do góry  

  Post  - Wysłany: Czw 14:34, 26 Sty 2012  
Grey Owl
Gość








Pamiętam pomieszczenia i parę migawek z wydarzeń podczas mego 2-miesięcznego pobytu w zabrzańskim szpitalu przeciwgruźliczym, gdy miałam 1,5 roku.

Gdy się kiedyś zgadało o tym gdy byłam już prawie dorosła, to rodzice byli zszokowani.
Pamiętam konstrukcję windy szpitalnej (taka kratowana klatka), cały wygląd pokoju w którym leżałam razem z umeblowaniem i ilością łóżeczek dziecinnych, mrożona szklaną szybę w jego drzwiach, duże i wysokie uchylane okna... długi stół pośrodku.
I incydent, jak wołam raz po raz że chce siusiu, by nie czuć się tak samotnie i jak - po tym, gdy pielęgniarka straciła już do mnie cierpliwość - wyrzuciłam pusty nocnik na podłogę z łóżeczka. A łóżeczko całe było białe, z opuszczanym z przodu bokiem, który to bok stanowiła pleciona miękka biała siatka z grubego sznura nanizana górą na biały metalowy pręt.
Nocnik był emaliowany, na zewnątrz czerwonawo-brązowy, a w środku niebiesko-szary, marmurkowy Laughing
I incydenty, gdy jacyś odwiedzający rodzice dziwili się, że taki żywotny grubasek z rumieńcami leży razem z dziećmi leżącymi bez ruchu... Złościło mnie to namolne przyglądanie i mówiłam : "Nie paczeć, nie paczeć".
 
Powrót do góry  

  Forum www.polana.fora.pl Strona Główna -> Gdybanie :); systemy filozoficzne. -> Rozmawiałam z kolegą o śmierci... Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)  
Strona 1 z 2  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Idź do strony 1, 2  Następny
   
  
 Napisz nowy temat  Odpowiedz do tematu  



fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001-2003 phpBB Group
Theme created by Vjacheslav Trushkin
Regulamin