www.polana.fora.pl

Wiele lat temu poznałam kogoś we śnie. Uciekaliśmy przed kimś i przeżyliśmy razem niesamowitą przygodę więc zaprzyjaźniliśmy się. Nie pamiętam końcówki ale wiem, że musieliśmy się rozdzielić, a on powiedział, że jeszcze się spotkamy i myślałam, że w tym śnie. Jednak nigdzie go nie było aż do przebudzenia. Później próbowałam przywołać ten sen ale nie mogłam.
Nie wiem czy to istotne ale przy pożegnaniu rzuciłam mu linę na budynek obok, taką z czterema hakami, nie pamiętam nazwy.
Tej nocy znowu go spotkałam Smile

Szłam sobie z koleżanką i zobaczyłam go, więc zaczęłyśmy go śledzić. Nie wiem czemu jak sobie próbuję przypomnieć dlaczego to robiłam to myślę o nim, jako o Czarodzieju. Wszedł do jakiegoś domu i normalnie bym poszła dalej albo czekała aż wyjdzie ale tym razem za bardzo mi zależało, więc zapukałam. To nie był jego dom. Otworzył mi inny mężczyzna, ale Czarodziej wyszedł prawie od razu i powiedział "to ona" Wyszliśmy z domu i zaczęliśmy przed kimś uciekać omijając masę przeszkód. Pomagał mi jakby mnie uczył, albo przypominał. Na końcu mieliśmy wskoczyć na dach więc zrobiliśmy rozpęd i jak na sprężynach doskoczyliśmy na dach, który okazał się za mały bo nad nim był jeszcze jeden dach i ledwo głowę mogłam tam wsadzić. Zamiast zeskoczyć na dół musieliśmy wbić miniaturkę haka z poprzedniego snu i na niej się ześlizgnąć.
Myślę, że tymi rzeczami chciał mi pokazać, że to on. Ciekawe, że ten sen ciągle przez tyle lat pamiętałam. To było kilkanaście lat temu. Szkoda, że nie miałam okazji z nim porozmawiać, bo bardzo chciałam jak będziemy mieli chwilę wytchnienia ale niestety gwałtownie mój organizm się wybudził nie wiem czemu Sad

Zapomniałam dodać, że jak tylko mnie zobaczył, uśmiechnął się i wyglądał jakby na to spotkanie bardzo długo czekał. Może nawet mnie szukał. Ja zanim weszłam do domu to się go nie tyle bałam co raczej nie ufałam. Ale nagadano mi plotki więc co się dziwić. Dlatego weszłam do domu, bo chciałam się przekonać czy faktycznie jest się czego bać. No i się okazało, że od razu zapałałam miłością, ale taką przyjacielską, inną niż do Opiekuna czy Przewodnika. We śnie nie rozpoznałam go ale czułam pewien sentyment. Ciekawa jestem kim on jest. Czy dwoje ludzi może połączyć sny? Bo kilkanaście lat temu wydawało mi się, że to był człowiek, a wtedy wszystko lepiej rozumiałam.

Czy dwoje ludzi może połączyc sny? Sny?
Wszystko dzieje się w obrębie jednej świadomości przecież. Myśli, sny, wszystko.
Ludzie z ciałami, ludzie bez.
Tak naprawdę to zapamiętywanie chocby tego typu snów to przekleństwo i na dłuższą metę nie ma w tym nic fajnego

Czemu przekleństwo. Nie był to zły sen. Ja uwielbiam takie przygody. Jak uciekam to nie czuję strachu tylko raczej czuje się jak tajna agentka, która wie co zrobić, żeby im szybko uciec i robi to bez problemu i strachu. Uwielbiam militaria i tego typu rzeczy i nawet na żywo biegałam z repliką po lesie ze znajomymi.

Przekleństwo dlatego, że jest to kolejna rzecz / przestrzeń którą po pewnym czasie można zacząc postrzegac jako coś, co trzeba odrzucic. Pół biedy, jeśli zdołasz to odciąc jednym ruchem, gorzej - bo to męczące - gdy będzie trzeba to "zwijac jak nic Ariadny".
Bo przychodzi taka chwila, kiedy uzmysławiasz sobie że to wcale nie było Ci potrzebne. Super jest wtedy, gdy tak jak piszesz wiązało się takie coś tylko z przyjemnościami, gorzej gdy z czymś trudnym.
Z Twoich opisów, jeśli je dobrze postrzegam, wynikało, że śniłaś, testowałaś sytuacje, jednak nie zmieniło to tego, co działo się w rzeczywistości, też musiało się potoczyc. Tym sposobem przerabiałaś trud dwukrotnie, a nie wiesz, może wystarczyłaby rzeczywistośc i kosztowałoby to mniej wysiłku.
Gdybam sobie Wink

Może i nie jest potrzebne ale ja w ten sposób spełniam marzenia. Chciałam iść do wojska ale nie dostałam się, więc przynajmniej we śnie mogę poudawać Smile

Już dawno skończyły się sny, kiedy biegłam w miejscu albo bardzo wolno.
Sen, w którym się pierwszy raz pojawił ten mężczyzna był ostatnim takim snem, gdzie biegłam w miejscu. Uświadomiłam sobie, że to tylko sen i nagle to kobieta, która mnie ścigała stała jak wryta z wzrokiem, który mógłby zabić gdybym nie była świadoma. Ja zaczęłam jej dogadywać i jak już miałam się udać w inne miejsce, pojawił się ten człowiek. Przy nim znowu zapomniałam, że to tylko sen i znowu uciekałam ale od tego momentu już mogłam bez problemu uciekać. Poza tym to jego ścigano później.