www.polana.fora.pl

Witajcie przyjaciele,ja o was nie zapomniałam.Tylko co mam pisać?
Ile można pisać o bólu,płaczu,a czasami rozpaczy?
A ile wy możecie mnie pocieszać?
I tak w kółko.
Bywają gorsze chwile,takie kiedy wspomnienia=ból się nasilają.Tak jak dzisiaj bo dokładnie rok temu to był ostatni "normalny"dzień.
I wszystko mi się przypomina,co robiłyśmy,co jadła Milenka...
Za tydzień minie rok,jak odeszła.Zapalę świeczkę w Szkocji.
Jeżeli macie chęć dołączyć 20.01 o godz.11.15,to...
Chyba dzisiaj się napiję czegoś mocniejszego.

20.01 o godz.11.15

Całym sobą, z tobą w myślach i sercem.
Będę.

20.01. o godz. 11.15

też będę z Tobą Kochana,
trzymaj się, głowa do góry i pozdrów ode mnie Szkocję.

buziole

Bedziemy,bedziemy Crying or Very sad

Trzymaj sie Ewcia.

Ewuniu tak już będzie,ze rozstanie z Milenką będzie zawsze gdzieś w Tobie obecne, nieważne ile czasu upłynie...Tego sie nigdy nie zapomina,z tego sie nigdy nie wyrasta.To zostaje w nas razem z miłością do Nich-tych ktorzy byli przy nas,a teraz Ich nie ma...
Jak wiesz duzo czytam o Tamtej Stronie.Wspaniałymi ksiażkami są publikacje szwajcarskiej lekarki,która całe swoje życie poswięciła ludziom ,a w szczególnosci dzieciom umierającym.Miała tysiące kontaktów z takimi osobami,i z różnymi przypadkami.W jej książce "Dzieci i śmierc" jest jeden piękny cytat.Napisała go matka po starcie ukochanego syna:

„Wierzę,że dzieci wybierają sobie rodziców,aby nasze dusze mogły sie rozwijać.Czuję sie zaszczycona możliwoscią towarzyszenia mojemu synkowi w jego podróży,oraz tym,że wybrał mnie na swoją matkę.Przekazał mi wiele wspaniałych rzeczy,ale najważniejszą nauką były dla mnie jego słowa o tym,jak cenne jest nasze życie i radość płynąca z miłości wolnej od oczekiwań.”

Każda śmierć jest dla nas zostających na Ziemi-lekcją, zadaniem,nauką,doświadczeniem.Jest nam dana po coś,w jakimś celu.
Jest to z pewnoscią najtrudniejsza lekcja jaką Dusze zgodziły sie przyjąć na siebie.Nie ma bardziej bolesnego doświadczenia tu na Ziemi, niz starta ukochanego człowieka.
Chylę czoło Kochana przed Twoim bólem,i chciałam Ci tylko napisać,żebys PAMIĘTAŁA o tym ,ze Twoja Córeczka jest w świecie,gdzie panuje bezwarunkowa milość, gdzie nie ma bólu, choroby,gdzie jest bezpieczna i szczęśliwa.Pamiętaj też ,że TAM czas nie istnieje,wiec może docierać do Ciebie z szybkoścą myśli.
Masz Ją Skarbie przy sobie, tylko inaczej.
Ale z pewnoscią Twoje matczyne serce wie o tym doskonale , czuje to,wiec co ja Ci będę więcej pisać....
Przytulam mocno:)

Będziemy,Jestesmy!!! Mamo Milenki!!!!!!!!

tak czesto mysle o Tobie i ...

po to my tu jestesmy by sobie wszyscy na wzajem dawac wsparcie
nigdy kochana w swojej rozpaczy nie jesteś sama,zawsze któreś z nas jest z Tobą!!
pamiętaj o tym

Byłam Ewuniu z Wami, dobrą energię czułam... Idea

Witajcie moja duchowa rodzinko Smile

Pomyślałam sobie że będziecie chcieli wiedzieć co u mnie słychać.
Życie toczy się dalej,czy się chce czy nie.Żal i ból to moi nieodłączni "przyjaciele" ale można z nimi żyć w symbiozie.
W zeszłym tygodniu odwiedził mnie chłopak Mileny,ten który zniknął z jej życia w momencie jak Milena wyjechała za granicę.
Kiedy Milena była w szpitalu,ok.roku po wypadku napisał do niej meila z przeprosinami.Moja córcia jednak nie chciała mu odpisać bo i co miała napisać?A kiedy odeszła to ja napisałam do niego meila informującego go o tym.Zadzwonił do mnie po jakimś czasie.Nie było mi łatwo rozmawiać więc krótko mu powiedziałam co się stało i spytałam się go czy chce pamiętnik Mileny,który pisała do niego,o nim,ale zastrzegłam sobie że jak przeczyta to chciałabym go dostać z powrotem,na pamiątkę po prostu.
I minął prawie rok i wyobraźcie sobie,przychodzę do pracy a on czeka na mnie.Przyjechał niezapowiedzianie bo bał się że nie będę chciała z nim rozmawiać.No i oczywiście oddał pamiętnik.Powiem wam,że lepsza taka niezapowiedziana wizyta.Przynajmnie się nie stresowałam,czekając na niego.Oczywiście były łzy.Opowiedziałam mu historię Milenki od momentu ich rozstania.Pokazałam zdjęcia,nawet sobie parę przegrał.Potem pojechał na cmentarz.
Myślę,że teraz inaczej będzie patrzeć na pewne sprawy w życiu.I że dostał lekcję że nie należy zostawiać pewnych tematów niepozamykanych.Bo czasami nie ma możliwości później ich zamknąć.
A poza tym wydarzeniem to co się u mnie zmieniło to to że mój syn znowu mieszka u ojca,ale teraz już tak tego nie przeżywam.Dokonał wyboru,tak chciał.Ja się z tym godzę i tyle.A czasami ( o wyrodna matko ) to nawet jest mi tak lepiej bo się mniej denerwuję.
Ale oczywiście że do mnie przychodzi wykąpać się,zmienić ubranie i spróbować wycyganić jakieś pieniądze.A że uczę się bycia konsekwentną to z tymi pieniędzmi to ma przechlapane.
To tyle na teraz.Dobrego dnia wszystkim Smile

Fajnie, że napisałaś, ściskam Smile

Trzymaj sie Ewcia Wink

Buziaczki.

No i musisz być konsekwentna ,Mamo Milenki
nie jesteś wyrodna matka a raczej taka co to za bardzo kocha,wiec robisz to co dla mlodego najlepsze,musi sie pewnych rzeczy nauczyc a nauczy Go tylko Twoja konsekwencja.
Ciesze sie ze napisalas,przytulam cieplutko:()

Witaj Kochana, Witaj

Mamo Milenki, kochana Ewo,

weszlam dzis na krotka chwile na Polane i przeczytalam swiezo napisany post innej Mamy Milenki, ktory wzielam za Twoj. Wylogowalam sie zaraz, bo przejelam sie tak bardzo, ze natychmiast wyrzucilo mnie na polanowe ognisko, tam poczulam bardzo silny ident Milenki jak poprzednio i falami zaczal do mnie dochodzic bardzo wyrazny przekaz.
Gdy go poubieram w slowa, a siebie pozbieram, napisze Ci na PW.