www.polana.fora.pl

Będziemy z Wami. Tul w myslach Milenkę.Ona to poczuje.

Tez jestem z wami, kochana Ewo

Zapalam Milence swiatelko (*)(*)(*)

Eliza

P.S.Tutaj mozemy zapalac Milence Swiatelko
[link widoczny dla zalogowanych]

Wczoraj wróciłam do Polski a dzisiaj już byłam w pracy,ale nic mi nie szło.
Ja chyba sfiksowałam bo ja sobie rozmawiam z Mileną,tak normalnie,pytam się ją o zdanie,a ona odpowiada,prowadzę tę rozmowę w głowie.I jest mi z tym dobrze.
Ciągle zadaję sobie pytania,ale nie mam na nie odpowiedzi.Szukam ich w sobie,dookoła siebie.
Acha,uroczystość pożegnania była piękna.A potem spotkałam się z przyjaciółmi bo tak ich traktuję i było naprawdę miło,dużo wspomnień,żartów o Milenie.
Uczę się życia w nowej rzeczywistości.Wiem,że łatwo jest się poddać uczuciu beznadziejności,bólu,smutku ale to nic nie daje,w niczym nie pomaga.A wręcz przeciwnie.Łatwo jest się rozżalić i w tym tkwić.Ale przecież nie o to chodzi.A najgorsze jest rozpamiętywanie ostatnich chwil bycia Mileny tutaj.To takie katowanie siebie,lepiej już nie da rady sobie dokopać.No chyba że wezmę album z ulubionym i zdjęciami Milenki.Więc album schowałam do szafy,na "lepsze czasy".I to tyle tym razem.Spokojnej nocy wszystkim. Very Happy

Jesteś bardzo mądrą Mamą i Kobietą Mamo Milenki Smile

Cóż więcej dodać...

Kochana Mamo Milenki,

czas pozegnania i rozmow trwa.
Tylko prosze, nie zapominaj o sobie i o zyciu prywatnym.

buziole
za_mgla

Witaj kochana mamo Milenki, cieszę się bardzo, że napisałaś. Ty i Milenka jesteście dla nas bardzo ważne i już na zawsze będziecie w naszych sercach i pamięci. Jesteś bardzo dzielna i doskonale poradziłaś sobie w tych trudnych chwilach. Na pewno Milenka jest dumna z tego, że ma tak cudowną mamę. Mnie też już opuściło kilka duszyczek, które kochałam lub były dla mnie bardzo ważne ale jestem pewna, że gdy o nich myślę to są przy mnie. Jesteśmy połączeni, spotykamy się, czasem na dłużej, czasem tylko na chwilę, rozstajemy się by znów się połączyć. Trzymaj się i pamiętaj, że nie jesteś sama, przytulam Smile

Fajnie,że sobie jakos radzisz z tą tragedią,z tym bólem,ze znalazłaś swój sposób. Trzymaj sie dalej tak dzielnie Very Happy

Ewuniu, wiem ze Grosiczek mieszka w J. Gorze, a gdzie Ty ?
Bo za pare dni bede jakis czas w okolicach J.G. i moglybysmy sie tam spotkac moze ?

Przytulam Cie czule, Jola

Nie piszę do was bo co ja mogę napisać,że sobie nie radzę z bólem,pustką?
Myślałam,że z upływem czasu będzie lepiej,ale nie jest.Chyba dopiero teraz dociera do mnie to że Mileny już nie ma,że jej już nigdy nie usłyszę,nie dotknę.
Bywają momenty,że też chciałabym już odejść,ale moja lekcja trwa.
Staram się żyć normalnie,jak do tej pory,ale to nie moje życie..Już nic nie będzie takie jak było.
Nie pisałam wam,ale w Szkocji poznałam kogoś kto jest,chociaż w chwili obecnej mogę powiedzieć był,kimś ważnym dla mnie.Nawet przyjęłam jego oświadczyny,ale teraz czuję do niego złość,że go nie ma ze mną.Wiem,że gdyby mógł to by był, ale proza życia jest inna.
Dzisiaj nawet zastanawiałam się czy nie powiedzieć mu że to wszystko nie ma sensu,że ja nie nadaję się do wspólnego życia,że to po prostu koniec.
Nie jestem w stanie z nim rozmawiać,a mogę rozmawiać z innymi.
Nie poznaję sama siebie...
Gdzie się podziała ta odważna osoba,która potrafiła sobie poradzić w naprawdę ciężkich,trudnych sytuacjach?

Ewus Kochana,

nie nadajemy sie do zwyklego zycia wtedy, gdy jestesmy w ciezkiej rozpaczy...
Ale tez wtedy ze wzgledu na to wlasnie, nie podejmuje sie zadnych zmieniajacych status quo decyzji.
Szczegolnie co do ukladania sobie przyszlosci...
A jesli juz zycie przymusi, ze trzeba gdzies zadecydowac - to tylko za porada zaufanych, latami sprawdzonych ludzi...

Prosze, prosimy, nie zrywaj teraz zadnych wiezow ktore masz, bo sie otorbisz jak we wlasnym wiezieniu.
Jesli gdzies nie chce Ci sie chodzic, to traktuj to Kochanie tylko jako chwilowa przerwe - nic wiecej...
Zas swiadomosc zerwania widocznych wiezow z Milenka ceruj praca nad wewnetrznym postrzeganiem...
Rozmawiaj z nami, dziel sie z nami...
Prosze...

Otulam Cie wspolodczuwaniem Polany na caly dzisiejszy dzien...
A jutro kolderke roztoczy ktos inny z nas...
Jestesmy z Toba, z Wami...

Kochanie,zawsze tak jest,ze najpierw jest szok,niedowierzanie,smutek,a potem kiedy wydaje sie ze powinno byc lepiej,jest gorzej.
Gdy wszytko sie juz pozałatwia w związku z pogrzebem,gdy pogrzeb sie juz odbędzie.... zapada cisza i ta cisza jest straszna. Zaczyna sie rozpamiętywanie wszystkich miłych chwil,zaczyna sie żałować,ze mozna było duzo wiecej czegos powiedzieć,czegos zrobić,a teraz juz jest za późno.
Zaczyna sie potworna tęsknota i to jest najgorsze.
Tęsknota potrafi zabić.
Jezeli tylko masz okazje,zeby poprawić sobie humor,zeby ulżyc sobie w cierpieniu,to rób to.Nie patrz na opinie,na ludzi,patrz żeby Tobie było lżej.
Jezeli czujesz ze nie dasz rade rozmawiać z tym mężczyzną,to powiedz mu zeby dał Ci troche czasu. Moze za miesiac,za pół roku bedzie inaczej?
Rób wszytko zeby byc szczęsliwą,bo Milanka patrzy na Ciebie z góry i na pewno trzyma kciuki za Ciebie.
Ona jest juz szczęsliwa,teraz kolej na Ciebie. Smile

Jak czytam, to słyszę, że przechodzisz etapy radzenia sobie ze stratą - jest rozpacz, niedowierzanie, pustka, bezsilność, złość... a gdzieś na końcu dopiero pogodzenie/ zaakcektowanie faktu odejścia bliskiej osoby. To etapy 'zdrowienia', a świadomość uczuć jest podstawą tego procesu..

Wszystky wokół są i będą przez Ciebie odbierani zgodnie z Twymi uczuciami.. ale oni nadal są, oni się nie zmienili, kochający mężczyzna nadal jest kochającym mężczyzną, a bratnie dusze z forum nadal są bratnimi duszami z forum.
A Ty Mamo Milenki nadal jesteś Kochającą Mamą Milenki.
I nic tego nie zmieni. Tak jest.

Z ogromem miłości...

[quote="Gdzie się podziała ta odważna osoba,która potrafiła sobie poradzić w naprawdę ciężkich,trudnych sytuacjach?[/quote]

gdzie jest Question

tutaj
idź proszę do łazienki i spójrz w lustro
jesteś wielką miłością i piękną osobą
musisz tylko sobie to wszystko poukładać

kiedyś pisałam że chciałabym mieć taką mamę jak ty, och....jakbym chciała

nasza mała odeszła- trwała przy tobie dzielnie, ale ona miała swój czas, wsparcie , miłość całego forum, wsparcie i energię
i nie mogło być inaczej niż jest-trafiła prosto do góry , tam się nią zaopiekowali

ty się do tego przyczyniłaś
swoją miłością
taką mamę -taką miłość matki chciałabym mieć

głowa do góry - myśl o córce dalej z miłością
wyj , płacz, tup jeśli tego potrzebujesz
śmigaj w kościól 5 razy dziennie jeśli tego potrzebujesz
klnij na klerów jeśli tego potrzebujesz

ale pamiętaj
dałaś córce wolność , pomogłaś jej
teraz pomyśl o sobie
bo ty akurat jeszcze masz wiele fajnych chwil do przeżycia tutaj
nie odbieraj sobie tego

całuje i kocham

Wiesz Mamusiu Ewo ?

Tak czytam te wszystkie refleksje i sugestie dla Ciebie, i nie moge oprzec sie wrazeniu, ze ich wyjatkowa trafnosc sformulowan inspirowana jest nam przez Milenke i Jej wdzieczna Milosc...

Jestescie dla nas jak Gwiazdy wskazujace droge...