www.polana.fora.pl

Witam, zacznę od początku. Nie jestem 'normalna'. Mam świetnie rozwiniętą intuicję (do ludzi także) i rewelacyjne sny. Wyczuwam bratnie dusze już na pierwszym spotkaniu. Inkarnacje i deja vu są normą. Wyczuwam też często jaką rolę odegram w danej relacji lub co do nauczenia się ma osoba, która przebywa ze mną (czasem taka relacja trwa kilka miesięcy, czasem kilkanaście lat, ale zawsze ma punkt kulminacyjny, cel, do którego od początku dążyliśmy).
Myślałam, że znam siebie dobrze i świadomie rozwijać się mogę już na spokojnie.
Ale.
W listopadzie w zeszłym roku przypadkiem poznałam mężczyznę, w którym podkochiwałam się kilkanaście lat temu, nigdy się nie spotkaliśmy, dopiero w listopadzie. Od razu sny 'przypominające' co, skąd, jak i dlaczego. Energia między nami poszybowała w górę, ale niestety, poza sferą realną. Fizyczne i mentalne przyciąganie było silne, jednak do niczego nigdy nie doszło (on spotykał się jeszcze z innymi dziewczynami, no i bał się).
Podczas wspólnych spotkań cisza, niespotykana synchronizacja, harmonia, blisość były czymś naturalnym.
Mamy sierpień a ja zauważam, że sporo się zmieniłam od tamtego listopada. Powiedzmy, podświadomie 'przejmowałam' jego zainteresowania, preferencje, energię i sposób myślenia. Zaczęło mnie ciągnąć tam, gdzie nigdy bym sobie nie pomyślała, bo z punktu widzenia zdrowotnego było to wręcz niemożliwe, teraz udowadniam sobie, że potrafię przekroczyć własne limity i mi się tu skutecznie udaje. Adrenalina, odwaga, ryzyko, próby wytrzymałości, konsekwencja. I robię to, bo serce mnie pcha. I czuję się wspaniale.
Ilekroć on mi się otwiera, albo rozmawiamy ze sobą 'na poważnie', czy mamy takie same sny jednej nocy (wg Tarota jesteśmy kosmicznymi kochankami), mam odczucie, że moja dusza rośnie, pęcznieje, albo coś tam w każdym razie się pcha i wypełnia mnie. Wiem, kiedy on jest szczęśliwy, kiedy ma doła, bo i wtedy ja tak samo czuję. I wiem, że on czuje się podobnie jak ja.
Mam tendencje do rozmawiania ze sobą, i wiem, kiedy mówię JA ze SOBĄ. Ale ostatnio JA już ze SOBĄ nie rozmawiam, KTOŚ inny się odzywa, odpowiada. Zgadzam się z tym Ktosiem, no tak.
Nie poznaję siebie, czuję się przepełniona w środku, energii mam mnóstwo, nie potrafię się skoncentrować, uspokoić się, wyciszyć (chociaż z nie-myśleniem nie mam problemów) by zacząć robić JEDNĄ rzecz, nie, ja muszę kilka rzeczy naraz.

Czy to możliwe, jak to Kotarbiński gada "Dwie dusze w jednym ciele to miłość" i tak dalej? Czy to tylko chwilowe, czy mi już tak zostanie? Jest coraz 'gorzej' a ja naprawdę tęsknię za sobą.

Witaj Dominiko cieplo na Polanie,
trafilas na niezly sezon ogórkowy na forum, ale idzie juz jesien bedzie nas wiecej.
Wlasnie probuje umyc podlogi w domu hehehe coz to za wielkie wyzwanie, poloze dzieciaki spc i odezwe sie w nocy.

fajnie, ze zajrzalas do nas to mobilizuje, mnie tez, zeby zaczac znowu pisac.
narazie przytulam i do nocy.

buziol

Mysle sobie, ze to nieobca osoba w Tobie dudni, a Ty sama jako Dusza Ja Istota.
W czasie medytacji, czy odpoczynku, polacz sie ze soba w srodku i wyplyn nad glowe przez czakre korony, uloz sie jak bedzie tobie wygodnie i z intencja poukladania wiedzy i wiadomosci obracaj sie w lewa strone i tak pozostan, bez zadnego wedrowania. przyjmuj piekne obrazy, dzwieki beda dla Ciebie, leki i strachy odsuwaj od siebie.
wyrownaj siebie, poznaj siebie, swoje nowe umiejetnosci tez.
gdyby lek nie odchodzil, badz strach, badz bedziesz odczuwala ciagla obecnosc to pisz pogonię.
Opisz jak bylo....

przytulam ciepluchno
zamgla

Witaj Dominiko:)

Dzięki, ludzie, za odpowiedzi Smile

Zamgłą, e, myślę, że nie potrzebuję do tego żadnych specjalnych medytacji. Jestem zwolenniczką, że wszystko się z czasem 'rozmywa', 'traci na barwie', samo się rozjaśnia, wyjaśnia/rozwiązuje, klaruje, itd. Medytuję na łonie natury, w czasie spacerów, wtedy pozwalam sobie rozbrykanym myślom płynąć swobodnie, oj ciekawie wtedy jest, nie ma co Cool

i tym razem też na to liczę.

Freya, myślę tak samo jak Ty, przecież, jak przyznałaś, uszczęśliwia mnie to i dodaje skrzydeł. Zwłaszcza, że wczoraj z tym mężczyzną coś wspólnie postanowiliśmy i oboje dostaliśmy pozytywne 'odpowiedzi' w naszych snach. Znak, że idziemy w dobrym kierunku. Racja, to jest niesamowite !! Shocked

Zwłaszcza, że my często mamy w snach to, czego druga osoba jeszcze nie wie, albo nie jest gotowa, dopiero po jakimś czasie się okazuje, że to było to...

Nie no, podoba mi się to i jednocześnie nastraja ekscytacją co też przyszłość jeszcze może mi i nam przynieść.

Masz rację, Freya, zawsze to coś nowego, grunt, by być otwartym na takie doznania w życiu.

Trzymajcie się ! Smile

O snach Skarbie nie musisz mi pisać:)Wiem , przeżywałam ,doświadczałam.
Sny to łacznosć z z duchowością,i na ich planie dzieją się różne niesamowite rzeczy. Ja sie w nich spotykałam z kimś kto odszedł.
Doswiadczenia są nie do opisania.
Sny są potęgą!Trzeba się tylko otworzyc.I bardzo kochać Smile

Buziaki.