www.polana.fora.pl

tak sobie myslę - LOL w koncu mysle to dobrze,( ciesze sie jak dzieck, bo po ogromnych zmianach jakie musialam zrobic, przez dlugi okres czasu dzialalam jak automat, wszystko robilam z pamieci, na myslenie nie mialam czasu, ani ochoty, taki system obronny, jakby imunologiczny nawet ) że nie ma co na silę szukać w sobie rzeczy do przerobienia, bo wtedy mimochodem mozemy wkręcić się w gierki umysłu i nagle zostaniemy bohaterami jakiegoś komiksu pt " Ja i mój wewnętrzny wróg" i nieświadomie możemy tak sie poblokować, że trudn później o jakiekolwiek racjonalne myślenie i powroty o siebie. Zmiany - zmianami, ale kiedy Ktoś mówi, np. w pracy nad własnym rozwojem, bądź w przenikaniu Duszy przez pryzmat reinkarnacyjny - to każdy, bądź większość uważa, że taka karma. i zaraz doszukuje się w sobie dawnych kodów i zamiast pracować to na siłę szuka rzeczy do zmieniania, reinkarnacja, a w nich rzeczy irytujące odczytywane są jako poletko do przerobienia, a to wszystko kojarzy mi się z chłostą - mam w ręku bat i jadę po plecach - a przecież ponoc na plecach mam też i skrzydła, a tłukąc sie po nich roztrzepuje tylko niby nagromadzone na nich gówno i jak ja mam później latac z tym lepikiem na skrzydłach? pozostaje tylko dołowanie i grawitacja.
Nie da się nie mieć irytacji w sobie, jest to nie możliwe, nawet przechodzenie obok tematu - obojętnie już jakiego, który wzbudza irytację - nie jest przerabianiem, bo do tej czynności potrzebne są energie najpierw uszanowania, później akceptacji tematu, skruchy, akcpetacji rzeczy, bądź osoby niosącej tę irytację i w końcu przychodzi energia skromności i pozostajemy w punkcie wyjścia - nadal irytacja jest obecna.
równowaga musi być.
I tak samo z energia bezwarunkowej miłości kocha się Wszystko i Wszystkich to nie tak, bo jak tu kochac Wszystko i Wszystkich gdzie tylko srają Ci na głowę, i co mam zrobić? zachować prmienny uśmiech - no pewnie, ze potrafie głupa palić, że nie wiem i nie widzę - już pare osób przekonało się o tym - wsmarować sobie to gówno we włosy, w twarz, stać się czarnoskórą, siedzięć i biadolić, że tak musi być, bo ja sie rozwijam duchowo? e tam, nie chcę śmierdzieć mentalnie na kilometr.
Mam niesamowicie teraz z połówką, pierzemy się jak stare Franie z PRL'u, ale bez przebić, jedno i drugie widzi: ja siebie w nim, a on we mnie siebie i to jest dopiero jazda bez trzymanki, nie okładamy siebie wewnetrznie, bo to boli jak jasny gwint, tylko czasami chodzimy w okół siebie tylko i obwąchujemy się jak koty, czy można zacząć rozmowę?

no w taki sposób wkręcić mnie kochani w temat nad ranem, to najnormalniej w swiecie nie macie chyba serca Wink

zwoje pracują, kawa wypita - nawet nie wiem kiedy!

a może Wam ring wybudować na Polanie, ponapieprzamy się troszeczkę z gongami, a numery rund będzie nosiła piekna, zgrabna Pani?
tylko sędziego mieć nie bedziemy, bo np. mi nie przystoi takiej funkcji pełnić. to nie ja jestem od oceniania.

a forum bardzo lubi wolność w myśleniu, w zapodawanych linkach, stronach itd itd itd oczywiście z kulturą na czele....

buziole, ide zrobic nastepna kawe.

Za_mgłą napisał

Ewa zrobiła ogromne postępy w swoim rozwoju.
Myślę, że przyczyniła się do tego jej sytuacja życiowa.
Rozwód, brak wsparcia od męża, przemyślenia pewnych spraw.
A co najwazniejsze włożyła ogromną pracę nad własnym charakterem.
Przeanalizowała swoje priorytety i jak dla mnie jest zupełnie nową
osobą, niż chociażby dwa lata temu.
Jestem z Ciebie dumny Ewuniu Smile

Zastanawiam się dlaczego ludzie wybierający eutanazję chcą aby ktoś
inny wziął na siebie odpowiedzialność za ich śmierć.

ale kusicie, łoj kusicie Panowie i Panie ....

Mirku,
a może jest to tak jak z wypełnieniem ostatniej woli - czy to zupełnie coś innego, chociaż też kojarzone jest ze śmiercią.
Zgadzamy się ze śmiercią, wiemy że będzie, naszą wolą jest ostatni papieros, łyk herbaty, wycieczka po świecie, umrzeć samotnie, w towarzystwie i możemy też chcieć złotego strzału, który uwolni nas od bólu, wegetacji, śliny w kąciku ust, której nie ma komu wytrzec...tak sobie gdybam oczywiście.
Któregoś wieczora piwno winnego zaczęliśmy rozmawiać ze znajomymi o śmierci, nie pamiętam jaka była druga sprawa, ale pierwsza dotyczyła odłączenia od aparatury niejakiej Terry. I mój znajomy ateista kuty na dwie łapy był bardzo wstrząśnięty faktem odłączenia żony od aparatury przez małżonka, bo ten chyba chciał założyć już nową rodzinę.
Jeżeli pomyliłam fakty to przepraszam, sprawa była bardzo głośna jakis czas temu.
Jeżeli o mnie chodzi, to nie chcę wegetować pod maszynką - niech odłączą.

Mirku dalej piszesz o mnie,
dzisiaj wiem, że ścianę da się rozwalić głową, pźniej trszeczkę ten siniak boli, ale poboli i przestaje.
Wybrałam kiedys drogę trudną.... już się nie boję.
Natomiast zauważyła w sobie lęk, to może w innym temacie napiszę...

pozdrawiam

A mnie się wydaje, że chodzi o to, że nie mają dostępu do takich środków, żeby bezboleśnie odejść. Uważają, że tylko eutanazja pozwoli im godnie odejść. Ja osobiście też nie chciałabym, żeby moje dziecko widziało, jak bardzo zniszczyła mnie choroba. Poza tym wydaje im się, że zabierają życie dzieciom bo zamiast korzystać z niego, muszą zajmować się rodzicem. Ewentualnie dlatego, że nie ma się kto nimi zająć. Jest bardzo dużo powodów. A skoro wiedzą, że i tak umrą to co im to może dać? Dłuższe życie w niepewności i stresie, bo może to jest ten ostatni dzień? A może ten? I tak nawet kilka lat... Takie wyczekiwanie niszczy też bliskich.

Jeszcze jeden głos przeciwko zabijaniu ludzi w majestacie prawa, w ośrodkach medycznych - głos uratowanego życia.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Chciejmy usłyszeć i słuchajmy cierpiących.

Ile razy jeszcze, jak długo jeszcze, ktoś będzie decydował co jest dobre dla kogo innego?

Widzisz pan Krauze wybrał drogę na skróty. Mam raka to dobrze móc w świetle prawa z sobą skończyć. Prowadziłem wygodne życie, a Teraz mam cierpieć? Jakim prawem?
A tak naprawdę rąk może być błogosławieństwem. Przytaczamy tu wypowiedź pewnego blogera. Przeczytajcie co ma do powiedzenia o swojej chorobie:
" Dziękuję za to że zachorowałem na raka, bo inaczej dalej krążyłbym wślepym rogu.

Posted by Darek on 31 maja 2014

Zauważam, że dziś definicją szczęścia jest by mieć więcej,szybciej lepiej tu i teraz. Zastanawiam się , czy aby na pewno jest to prawdziwe szczęście , czy tylko ułuda, która pęka w sytuacjach kiedy dobra materialne przestają mieć jakiekolwiek znaczenie. Taka iluzja szczęśliwości bardzo często kończy się w przypadku kiedy ktoś ciężko zachoruje, to smutne ale niestety dopiero wtedy potrafimy się zatrzymać i zastanowić nad sensem życia. Przeżyłem taki moment i zawsze powtarzam, że jestem szczęśliwy, że zachorowałem na raka, bo dzięki temu obudziłem się i jestem na zupełnie innej drodze niż przed diagnozą, dzięki tej chorobie jestem na jasnej ,szerokiej, bezpiecznej i z wieloma drogowskazami drodze do Harmonii i Doskonałości. Nie oznacza to , że życzę Wam choroby, jednak życzę Wam tego byście takie przebudzenie przeżyli zanim , wszystkie losy tego świata rozłożą ręce i stwierdzą ” no słuchaj nic do Ciebie nie dociera, dalej jesteś ślepy, więc musimy Ci przywalić młotem (np rakiem), bo inaczej się nie obudzisz”.

Zauważam też , że dziś jest tendencja, że wiele osób chce żyć dla siebie na zasadzie liczę się tylko ja, moje szczęście, moja kariera, moja racja jest mojsza, zrobimy po mojemu, ja wiem co dla Ciebie najlepsze, a po za tym nie przeszkadzaj mi w życiu. Niestety takie podejście odnosimy już nie tylko do obcych nam osób,ale także członków rodziny. Wiele osób nie ma czasu dla siebie, rodzic dla dziecka, mąż dla żony i odwrotnie. Dziecko często spędza 8-9h w przedszkolu, a 2-3h z rodzicem, w tym 1h przed telewizorem, znam niestety wiele takich rodzin. Mało tego znam takie, które mogłyby żyć inaczej,ale nie chcą bo obecny styl jest wygodniejszy i bardziej im odpowiada.. Małżonkowie nie mają czasu dla siebie i rodziny, ale mają za to czas na piwo z kolegami, ploty z koleżankami, wycieczki integracyjne z pracy(czyli chlanie i orgie). W konsekwencji żyją jak sąsiedzi, a nie jak rodzina. No cóż taki lajfstajl ( lifestyle) kreuje dzisiejszy globalny świat."

Mirek dalej nie rozumie o co chodzi.

Albo Wy nie rozumiecie o co chodzi Mirkowi Smile