www.polana.fora.pl

22 maja uczestniczyłam w spotkaniu ze swoimi wcześniejszymi wcieleniami. Uwierzcie mi, że nie byłam gotowa na to co zobaczyłam. A wiec a propos snu, który mnie dręczył od wielu lat.

Często śnilo mi się jak stoję przed ważnym dla siebie wyborem, niezależnie czy dotyczy to spraw prywatnych czy służbowych. Do rzeczy. Znajduję się w Warszawie tuż przed wybuchem powstania. Jest ciepły wieczór już dawno minęła godzina policyjna. Wraz z koleżanką odprowadzamy dzieci z ochronki na pociąg. Malutką dziewczynkę niosę na ręku obok idą inne dzieci starsze prowadzą młodsze. Idziemy sznurkiem na końcu pilnuje porządku koleżanka. Nagle przed nami wyrasta jak z podziemi essesman, który nam grozi bronią. Zabiera z moich rąk malutkie dziecko i przykłada mu do skroni pistolet. Informuje mnie,iż w rękach gestapo znajduje się moja rodzina. Mam dokonać wyboru kto przeżyje: albo dzieci z ochronki albo moja rodzina.

Okazuje się, iż w poprzednim życiu byłam kobietą, która została poddana brutalnemu wyborowi:albo przeżyje ona i dzieci którymi się opiekowała albo jej rodzina.Zawsze budziłam się w tym samym momencie zlana zimnym potem. W czasie seansu hipnotycznego zobaczyłam ciąg dalszy mojego snu. A mianowicie komorę gazowa, w której znajdowałam się z innymi równie przerażonymi osobami. Stałam i próbowałam pocieszyć te malutkie istotki, które tak ufnie ze mną szły w nieznane. Zobaczyłam strach w ich oczach ale tez radość że to właśnie ja im towarzyszę w tym momencie.Tak sobie myślę, że chyba nie byłam gotowa na to aby się zmierzyć w czasie snu z tak potwornym zakończeniem i dlatego się budziłam. Z drugiej strony sny, które mi towarzysza nie biorą się znikąd. Są to miedzy innymi obrazy z poprzednich żyć, w tym jak i równoległym świecie.

na koniec dodam krótko, że od tamtego momentu sen nie wraca...a trudnych decyzji życiowych kilka podjęłam...

Kto poddał Cię hipnozie?

nie wiem czy jest Wam znane to nazwisko, Pan się nazywa Henryk Markowski Confused

Coś mi się zdaje, że ktoś już chyba wspominał dużo wcześniej
nazwisko tego Pana choć mogę się faktycznie mylić.